“Aslı farsça çaruğ, isim, gönden yapılan ayakkabı” (Hüseyin Kâzım, Büyük Türk Lûgati). Zamanımızda pek nâdir rastlanır, fakat yakın geçmişe kadar İstanbul sokaklarında görüle gelmişdir; ayağı çarıklı olmak da İstanbula yeni gelmiş olmanın alâmeti fârikası sayılmışdır: Yelesi sırmadan arslan yavrusu Selviyle ölçülür boy ile bosu Saçından tırnağa o bir içim su Ayağı çarıklı civanın toyu (Galatalı Hüseyin) * “... Kendisi Bağdadî olduğunu söyler idi; kırçıl koçan kıbti idi.. Ayağından çarığını yeni atmış, cümle efendileri aldatmış, müderris olup Üçbaş Medresesinde gölde manda misâli yan yatmış; mürâhik ve nevhat dilbaz ve câr ebrû ve henüz lihyedar şehbaz. (BEYİT) Yetmez mi sana bister ü bâlim kucâğım Serd oldu hevâ çıkma koyundan kuzucâğım deyüb ol suhtegânı nevrestegân ile elifi okumuş ötürü, pazarlık etmiş götürü...” (Hezeliyyâtı Reşid Efendi). Taşralı, hattâ köylü olup aşırı taşkın zekâsı ile en müşkil durumlardan sıyrılıp çıkan kimselere “çarıklı erkânı harb” denilir. Sâdece çarıklı” tâbiri de “fakir, garib” anlamında kullanılır. İstanbul ağzında bir de “Demir âsâ, demir çarık”, yâhud: “elde demir âsâ, ayakda demir çarık” deyimi vardır, bilhassa aşk ve muhabbet yolunda, murâda çok geç kavuşulacak bir macerâya atılma anlamında kullanılır; masallarda ise, yârini elinden kaçır...

“Aslı farsça çaruğ, isim, gönden yapılan ayakkabı” (Hüseyin Kâzım, Büyük Türk Lûgati). Zamanımızda pek nâdir rastlanır, fakat yakın geçmişe kadar İstanbul sokaklarında görüle gelmişdir; ayağı çarıklı olmak da İstanbula yeni gelmiş olmanın alâmeti fârikası sayılmışdır: Yelesi sırmadan arslan yavrusu Selviyle ölçülür boy ile bosu Saçından tırnağa o bir içim su Ayağı çarıklı civanın toyu (Galatalı Hüseyin) * “... Kendisi Bağdadî olduğunu söyler idi; kırçıl koçan kıbti idi.. Ayağından çarığını yeni atmış, cümle efendileri aldatmış, müderris olup Üçbaş Medresesinde gölde manda misâli yan yatmış; mürâhik ve nevhat dilbaz ve câr ebrû ve henüz lihyedar şehbaz. (BEYİT) Yetmez mi sana bister ü bâlim kucâğım Serd oldu hevâ çıkma koyundan kuzucâğım deyüb ol suhtegânı nevrestegân ile elifi okumuş ötürü, pazarlık etmiş götürü...” (Hezeliyyâtı Reşid Efendi). Taşralı, hattâ köylü olup aşırı taşkın zekâsı ile en müşkil durumlardan sıyrılıp çıkan kimselere “çarıklı erkânı harb” denilir. Sâdece çarıklı” tâbiri de “fakir, garib” anlamında kullanılır. İstanbul ağzında bir de “Demir âsâ, demir çarık”, yâhud: “elde demir âsâ, ayakda demir çarık” deyimi vardır, bilhassa aşk ve muhabbet yolunda, murâda çok geç kavuşulacak bir macerâya atılma anlamında kullanılır; masallarda ise, yârini elinden kaçırmış âşıkların hâli böyle anlatılır, ve: “Bir çift demir çarık yapdırıp ve eline bir demir âsâ alup yollara düşdü...” denilir. Çarık Bilmecesi — En güzel bilmecelerimizden bir çarık üzerine tertib edilmişdir ki şudur: “Bağlarım gider, çözerim durur”.