Tunçdan dökülen içi boş şey ki, ortasındaki tokmak sallanarak ses çıkarır” (Hüseyin Kâzım, Büyük Türk Lûgatı). Kullanıldığı yerlere göre büyüklü küçüklü çeşidleri vardır ve “Deve çanı”, “Saat çanı”, “Kilise çanı”, “Gemi çanı” gibi isimlerle anılır. Bu isim üzerine halk ağzında “Çanına ot tıkamak” diye bir deyim vardır ki, sözü geçer, çekinmeden konuşur bir kimsenin prestijini kırmak anlamında kullanılır. Gemi çanları limanda sisde kullanılır; hareket hâlinde bulunan kısa fâsılalarla düdük öttürürler; düdükleri olmayan ve hareket hâlinde bulunan gemilerde de boru öttürülür; demir atmış duran gemiler de kısa fâsılalarla çan çalarlar. İstanbulda Kilise Çanları — İstanbulun fethinden (29 mayıs 1453) Gülhâne Hattı Hümâyununa kadar (3 Ekim 1839) 386 sene İstanbuldaki kiliselerde çan çalmamışdır; kiliselerde ibâdet vakitlerinde çan çalınmasına Tanzimatı Hayriye denilen 1839 ıslahat fermanından sonra izin verilmişdir. Eski kiliselere hemen demirden birer çatma çan kulesi inşa edilmişdir; kâgir çan kuleleri 1839 dan sonra inşâ kiliselerde yapılmışdır. 1839 da ve daha sonraları İstanbulda büyük kilise çanları dökücüsü bulunmadğı için, İstanbuldaki rum ortodoks kilisilerine çanlar Rusyadan türkiyedeki ortodoksların hâmisi geçinen Çar I. Nikola (Çarlığı 1825-1855) ve II. Aleksandr (Çarlığı ...

Tunçdan dökülen içi boş şey ki, ortasındaki tokmak sallanarak ses çıkarır” (Hüseyin Kâzım, Büyük Türk Lûgatı). Kullanıldığı yerlere göre büyüklü küçüklü çeşidleri vardır ve “Deve çanı”, “Saat çanı”, “Kilise çanı”, “Gemi çanı” gibi isimlerle anılır. Bu isim üzerine halk ağzında “Çanına ot tıkamak” diye bir deyim vardır ki, sözü geçer, çekinmeden konuşur bir kimsenin prestijini kırmak anlamında kullanılır. Gemi çanları limanda sisde kullanılır; hareket hâlinde bulunan kısa fâsılalarla düdük öttürürler; düdükleri olmayan ve hareket hâlinde bulunan gemilerde de boru öttürülür; demir atmış duran gemiler de kısa fâsılalarla çan çalarlar. İstanbulda Kilise Çanları — İstanbulun fethinden (29 mayıs 1453) Gülhâne Hattı Hümâyununa kadar (3 Ekim 1839) 386 sene İstanbuldaki kiliselerde çan çalmamışdır; kiliselerde ibâdet vakitlerinde çan çalınmasına Tanzimatı Hayriye denilen 1839 ıslahat fermanından sonra izin verilmişdir. Eski kiliselere hemen demirden birer çatma çan kulesi inşa edilmişdir; kâgir çan kuleleri 1839 dan sonra inşâ kiliselerde yapılmışdır. 1839 da ve daha sonraları İstanbulda büyük kilise çanları dökücüsü bulunmadğı için, İstanbuldaki rum ortodoks kilisilerine çanlar Rusyadan türkiyedeki ortodoksların hâmisi geçinen Çar I. Nikola (Çarlığı 1825-1855) ve II. Aleksandr (Çarlığı 1855-1861) taraflarından gönderilmişdir, gönderdikleri çanlarla “hediye” kaydı ile isimleri yazılıdır. İstanbul’da Rum Ortodoks Kiliselerinde Çan Kuleleri. Yukarda kâgir kule (Kasımpaşa’da Evangelistra Kilisesi), altta demir kule (Edirnekapusunda Ayios Dimitrios Kilisesi)