1880 ile 1890 arasında güzelliği ile meşhur kuyumcu çırağı bir ermeni civanı; Üsküdarlı kalender halk şâiri Âşık Râzi tarafından bir manzûme ile övülmüş olub bu manzûmeden öğrenilen tek şey bu dilber gencin Langa semtinden çıkmış olmasıdır; Râzinin manzumesi şudur: Bir mahbûbi zîbâ eyliyem beyan Çakırpencçe şâhi hûban Çakılyan Güzeller içinde Hürmüz incisi Ermen civanların o birincisi Çeşmânı kabûdu pîrûze anın Teni pâki fildişi o civanın Ke’si zümrüd içre tâze gonce gül Zerdeste püksüldür âişfte kâkül Gaayetle bıçkın levandâne kesim Sinei uryânı âyînei sîm Pistânı o şûhun dâne mercandır Tîri müjgânının kasdi hep candır Altun top mu disem yâhud ki billûr Şûhin topuğuna münâsib olur Hâke düşmüş dirsin sünbül koçânı Kaçan pâ bürehne görsen ol cânı Dâyı reviş ile ol şûhi şehbâz Dîdei uşşâka şebçırağı nâz Ol şâhi hûban ol nevcivan dalfes Gülgûn ruhlerine reşk ider canfes Lebleri yâkuttur ol yârin işi Dürriyetim imiş âfeti devran Semti şânı Langalı Dikran Manzûmenin son beytinden “Dürriyetim” tâbirini, Dikran Çakılyanın ermeni yetimhânesinden yetişmiş olduğu yolunda tefsir edebiliriz. Vâsıf HİÇ