Şâir, piyes, hikâye ve roman muharriri, avukat; bu satırların yazıldığı sırada İstanbul Radyosunun redaksiyon servisinde çalışıyordu; 13 Ocak 1921 de Florina’da doğdu, Kurtuluş Savaşından sonra, 1923 de, mübâdil olarak İzmir’in Urla kazasına iskân edilen Türklerden. İlkokulu Urlada, ortaokulu İzmir Muallim Mektebinde okuyan Necati Cumâlı, sonrda Atatürk Lisesine gitmiş ve 1941 de de Ankara Hukuk Fakültesinden mezun olmuşdur. 1958 de evlenmiştir. Şiire başlaması oldukça geç olmuştur. O zamanki hececileri beğenmiyor ve kendisinin de şiir yazabileceğine pek ihtimal vermiyordu, şiir sevgisi, 1934-35 yıllarında Necip Fâzıl’ın şiirlerini okuduktan sonra doğdu. Hâlen Doçent olan okul arkadaşı Hüseyin Batıhan’da Gündüz, Varlık ve Yücel mecmualarını tanımış ve şiire karşı ilgi ve sevgisi artmışdır. Ve nihayet etrâfının da teşvikiyle, 2 Haziran 1938 de “Ümitlerimin Gemisi” adlı ilk şiirini yazmıştır. Bir müddet Toprak Mahsulleri Ofisinde çalışan Cumâlı, daha sonra hâkimlik stajı için gittiği Ankara’da Maarif Vekâleti Neşriyat Müdürlüğünde çalışmışdır. 1957 yılı sonuna kadar İzmir’de avukatlık yapan N. Cumâlı, bu tarihten sonra ve fazla vaktini alması yüzünden bu mesleği bırakmış kendini tamamen edebiyata ve şiire vermişdir; önce Paris’e gidip 19 ay kadar kalmış, dönüşte, hâlen haftada üç...

Şâir, piyes, hikâye ve roman muharriri, avukat; bu satırların yazıldığı sırada İstanbul Radyosunun redaksiyon servisinde çalışıyordu; 13 Ocak 1921 de Florina’da doğdu, Kurtuluş Savaşından sonra, 1923 de, mübâdil olarak İzmir’in Urla kazasına iskân edilen Türklerden. İlkokulu Urlada, ortaokulu İzmir Muallim Mektebinde okuyan Necati Cumâlı, sonrda Atatürk Lisesine gitmiş ve 1941 de de Ankara Hukuk Fakültesinden mezun olmuşdur. 1958 de evlenmiştir. Şiire başlaması oldukça geç olmuştur. O zamanki hececileri beğenmiyor ve kendisinin de şiir yazabileceğine pek ihtimal vermiyordu, şiir sevgisi, 1934-35 yıllarında Necip Fâzıl’ın şiirlerini okuduktan sonra doğdu. Hâlen Doçent olan okul arkadaşı Hüseyin Batıhan’da Gündüz, Varlık ve Yücel mecmualarını tanımış ve şiire karşı ilgi ve sevgisi artmışdır. Ve nihayet etrâfının da teşvikiyle, 2 Haziran 1938 de “Ümitlerimin Gemisi” adlı ilk şiirini yazmıştır. Bir müddet Toprak Mahsulleri Ofisinde çalışan Cumâlı, daha sonra hâkimlik stajı için gittiği Ankara’da Maarif Vekâleti Neşriyat Müdürlüğünde çalışmışdır. 1957 yılı sonuna kadar İzmir’de avukatlık yapan N. Cumâlı, bu tarihten sonra ve fazla vaktini alması yüzünden bu mesleği bırakmış kendini tamamen edebiyata ve şiire vermişdir; önce Paris’e gidip 19 ay kadar kalmış, dönüşte, hâlen haftada üç gün çalıştığı İstanbul Radyosu Haberler kısmı Redaksiyon Servisine girmişdir. İlk şiir kitabı, İzmir’de bir semtin adı olan “Kızıl Çullu Yolu” 1943 de yayınlandı. Bunu 1945 de “Harbe Gidenin Şarkıları”, ve 1947 de de “Mayıs Ayı Noları” tâkibetti. Bu üç kitap da kısa zamanda tükendiği için 1950 de “Denizin İlk Yükselişi” ismi altında ikinci defa ve bir kitapta toplanarak neşredildi. İlp piyesi “Boş Beşik”, 1949 da İzmir Şehir Tiyatrosunda oynandı ve ilgi gördü; İstanbul Üniversitesi gençliği 1955 de bu piyesle Erlangen Festivaline katılıp derece aldı, daha sonra Üsküp Türk Azınlığı Tiyatroları tarafından oynandı ve bir müddet sonra da Sırpça’ya çevrildi. 1951 de “Güzel Aydınlık”, 1955 de “Yalnız Kadın (Hikâyeler) ve “İmbatla Gelen” şiir kitaplarını yayımlayan Cumâlı, 1956 da ikinci hikâye kitabı olan “Değişik Gözle” ile “Sait Faik Edebiyat Armağanı” nı kazanmıştır. 1957 de “Güneş Çizgisi (Şiirler)”, 1959 da “Mine” (Piyes) ve “Tütün Zamanı” adlı romanı yayınlandı ki, bunlardan Tütün Zamanı filme alınmışdır. Mine ise 1960 da Şehir Tiyatrolarında oynanmıştır. İki sene sonra, 1961 de, Langston Hughes’ün 25 şiirini “Memleket Özlemi” adı altında çıkaran yazar, piyes yazarlığı bakımından en fazla başarıya ulaştığı “Nalınlar” ı 1962 de kitap halinde yayınlanmış ve “Kent Oyuncuları” tarafından da başarıyla temsil edilmiştir. “Susuz Yaz” adlı hikâye kitabından sonra, 1963 yılı başında Reşat Nuri Güntekin’in “Çalıkuşu” adlı ünlü romanını sahneye uygulayarak kitap hâlinde neşretmiş ve Şehir Tiyatrolarında oynanmıştır. Yayınlanmamış eserleri arasında “Derya Gülü”, “Bir Yardım”, “Aşk Duvarı”, “Kaynana Ciğeri”, “Kaçak” ve “İş Karar Vermekte” adlı piyesleriyle, “Appoliner” den 11 şiir ile Prosmer Mérimée’den dilimize çevirdiği “Altın Araba” vardır (1963). Halûk AKBAY