1880 ile 1890 arasında kibar hanımlar kibar hanımlar, beyler arasında iş görür namlı bir muhabbet dellâlı, bilfiil fayton sürücüsü, kaşı gözü yerinde, afili, cakalı bir palikarya idi. Arabası kira faytonlarının en güzellerinden, mükelleflerindendi, kendisi de konak arabacıları gibi sırmalı cebken potur giyer, gaayet temiz kılıklı idi, ayrıca “kötü oğlan” olarak da şöhreti vardı. Nâzenin hanımlar sureti mahsusada peyleyerek onun faytonu ile tenha günlerde Kâğıthaneye, Cendere Boğazına, Alibey Köyüne giderler, çayırlarda, çınarlar altında bir kır kahvesinde otururlar, Corcu döner, yine kendi vasıtası ile haberleşmiş beyleri de alıp getirirdi. İkinci Abdülhamid devri sonlarının büyük şöhretli bir paşasının hoppa meşreb kızına, esvabcıbaşı Çerkes İlyas Beyin güzellikde âfeti devran mürâhik Çerkes civanı oğlu Yusuf Beyi peşkeş çekip kızla oğlanı buluşdurup görüşdüren bu Faytoncu Corci olmuşdu. Fakat hâdise şüyu bulmuş, kibar muhitde büyük dedi kodulara yol açmışdı. Hanım kız, yine o devrin kendi babasından çok daha üstün mevkide ve pek temiz, muhterem bir müşürünün oğlu ile evlendikten sonra da Çerkes civanından vaz geçmemiş, evlendiğinin tezine bir gece, uyuyan kocasının koynundan çıkarak ve yatak odasının penceresinden ip merdivenle inip kaçarak kendisini bekliyen Corcinin faytonuna...

1880 ile 1890 arasında kibar hanımlar kibar hanımlar, beyler arasında iş görür namlı bir muhabbet dellâlı, bilfiil fayton sürücüsü, kaşı gözü yerinde, afili, cakalı bir palikarya idi. Arabası kira faytonlarının en güzellerinden, mükelleflerindendi, kendisi de konak arabacıları gibi sırmalı cebken potur giyer, gaayet temiz kılıklı idi, ayrıca “kötü oğlan” olarak da şöhreti vardı. Nâzenin hanımlar sureti mahsusada peyleyerek onun faytonu ile tenha günlerde Kâğıthaneye, Cendere Boğazına, Alibey Köyüne giderler, çayırlarda, çınarlar altında bir kır kahvesinde otururlar, Corcu döner, yine kendi vasıtası ile haberleşmiş beyleri de alıp getirirdi. İkinci Abdülhamid devri sonlarının büyük şöhretli bir paşasının hoppa meşreb kızına, esvabcıbaşı Çerkes İlyas Beyin güzellikde âfeti devran mürâhik Çerkes civanı oğlu Yusuf Beyi peşkeş çekip kızla oğlanı buluşdurup görüşdüren bu Faytoncu Corci olmuşdu. Fakat hâdise şüyu bulmuş, kibar muhitde büyük dedi kodulara yol açmışdı. Hanım kız, yine o devrin kendi babasından çok daha üstün mevkide ve pek temiz, muhterem bir müşürünün oğlu ile evlendikten sonra da Çerkes civanından vaz geçmemiş, evlendiğinin tezine bir gece, uyuyan kocasının koynundan çıkarak ve yatak odasının penceresinden ip merdivenle inip kaçarak kendisini bekliyen Corcinin faytonuna atlamış, mâşuku Yusuf ile beraber, oğlanın yakın akrabalarının bulunduğu Bandırmaya gitmişdi. Bu ikinci skandal, devrin pâdişahına aksettirilmiş, İkinci Sultan Abdülhamid yâverlerinden birini Bandırmaya göndererek, kaçak gelini, kendisini çılgınca seven kocasına iâde ettirmişdi. Fakat genç, asil ve çok güzel olan âşık zevc bu vakadan sonra teverrüm etmiş ve pek kısa bir zaman içinde de ölmüşdü. Faytoncu Corciye gelince Sultan Hamidin şahsen verdiği emirle Türkiye sınırları dışına atılmış, kötü palikarya Yunanistana gitmişdi. Corci 1880-1890 arasında 20-25 yaşlarında idi; 1908 de bir Mısır seyahatımızda onu Pire limanında yalın ayak, hırpâni kılıkla kayıkçılık yapar iken, rahmetli zevcim göstermiş, “A!. bak şu kayıkçıya hanım.. İşte meşhur Faytoncu Corci dedikleri bu herifdir!.” demişdi. Corci de kocamı tanımış, kayıkdan vapura selâm vermişdi. “Tanıdığına göre kim bilir seni de kimlerle buluşdururdu..” diyerek zevcimle İskenderiyeye kadar darğın durdumdu. A. Ziynet ABDULLAH Faytoncu Corci (Resim : S. Bozcalı)