Halk ağzı deyim: “inme inmek; felc”, bilhassas yüz felci için kullanılırdı; bâtıl inana göre insan o hâle, bir cine çarpmak, basmak, cinleri rahatsız etmek yüzünden uğrardı; onun içindir ki gece sokağa, bağçeye destur demeden, ışıksız, fenersiz çıkılmaz, ve tek başına hamama girilip yıkanılmaz; gece sokağa pis su (çirkâb) dökülmez; pislikden, çirkâbdan geçilmez, atlanmaz, zârûret varsa geçilir, atlanırken destur denilir gece karanlık bir yerde, hassatan ağaç altında abdest bozulmazdı; câhil halkı terbiye bakımından kötümsenmeyecek bir inandı diyebiliriz; bu deyimi geçen asrın ünlü şâirlerinden Manastırlı Nâilî (Nâilî Cedid, 1823-1876) bir hicviyesinde pek zarifâne kullanmışdır: Bir perî peykerin aşkı ile çarpıldı Topal Beni cin tuttu deyû aldadıyor insânı. Dürlü şeytanlık ile âlemi eyler igvâ Cin mi çarpar hiç o oğlan delisi şeytânı!