İstanbulun kadimdenberi meşhur bir meydanıdır; asıl adı Cündî Meydanı olub “Cinci” adı halk ağzında bozulmuş şeklidir; zamanımızda görülen meydan, eski hâline nisbetle çok küçülmüşdür; eski Cündî Meydanı, İstanbulun namlı bir cirid oyunu alanı idi. Eminönü Kazâsının Alemdar Nâhiyesinin Küçükayasofya Mahallesindedir; Marmara kıyısında olup Sirkeci-Yeşilköy demiryolu bu meydanın güney kenarından geçer; Kaburga Sokağının, Şehsüvarbey Sokağının, Güngörmüş Sokağının ve Meydanarkası Sokağının birer başları bu meydan üstündedir; meydan hâlen bakımsız, yazın toplu kışın çamurlu, mahalle çocuk ve genclerinin futbol oynadıkları zaman azıcık seslenir ve şenlenir bir toprak açıklıdır (B.: Cündî; Cirid). Bu myedan yine kadimden beri İstanbulun bayram yerlerinden biri idi (B.: Bayram yerleri). Bu ansiklopedinin, aziz hâtırasını hiçbir zaman unutamayacağı büyük dostu şâir İhsan Hamamıoğlunun evi Cinci Meydanındadır, üstad hayata da o evde gözlerini yummuşdur; zekâ taşan o gözler ki had derecede miyopdu; evde bulunduğu yaz günlerinde, mahallenin futbol çılgını çocukları ve gencleri meydanda toplanırlar, soyunurlar, acâib bir kılık kıyâfet panayırı olurdu, hemen hepsi yalın ayak, bir kısmı kısa iç donu, deniz mayosu ile çırıl çıplak bir gürültü, küfür sağnağı ile dalaşmalı bir oyuna koyulurlardı,...

İstanbulun kadimdenberi meşhur bir meydanıdır; asıl adı Cündî Meydanı olub “Cinci” adı halk ağzında bozulmuş şeklidir; zamanımızda görülen meydan, eski hâline nisbetle çok küçülmüşdür; eski Cündî Meydanı, İstanbulun namlı bir cirid oyunu alanı idi. Eminönü Kazâsının Alemdar Nâhiyesinin Küçükayasofya Mahallesindedir; Marmara kıyısında olup Sirkeci-Yeşilköy demiryolu bu meydanın güney kenarından geçer; Kaburga Sokağının, Şehsüvarbey Sokağının, Güngörmüş Sokağının ve Meydanarkası Sokağının birer başları bu meydan üstündedir; meydan hâlen bakımsız, yazın toplu kışın çamurlu, mahalle çocuk ve genclerinin futbol oynadıkları zaman azıcık seslenir ve şenlenir bir toprak açıklıdır (B.: Cündî; Cirid). Bu myedan yine kadimden beri İstanbulun bayram yerlerinden biri idi (B.: Bayram yerleri). Bu ansiklopedinin, aziz hâtırasını hiçbir zaman unutamayacağı büyük dostu şâir İhsan Hamamıoğlunun evi Cinci Meydanındadır, üstad hayata da o evde gözlerini yummuşdur; zekâ taşan o gözler ki had derecede miyopdu; evde bulunduğu yaz günlerinde, mahallenin futbol çılgını çocukları ve gencleri meydanda toplanırlar, soyunurlar, acâib bir kılık kıyâfet panayırı olurdu, hemen hepsi yalın ayak, bir kısmı kısa iç donu, deniz mayosu ile çırıl çıplak bir gürültü, küfür sağnağı ile dalaşmalı bir oyuna koyulurlardı, İhsan Bey merhum bu çocuklara ve mürâhik genclere “Benim Tulumbacılar” adını takmışdı, gürültüden rahatsız olmaz, gözleri uzağı seçemediği için dalaşlı oyunu pencereden dürbinle seyrederdi; hepsine, alâmeti fârika hâline gelmiş kıyâfetlerine, eşkâli vechiyesine, veyâ bir tavrına göre isimler takmışdı; Kömürcü (dâimâ kara donlu), Gelincik (kırmızı mintanlı), Özürlü (istisnâî olarak dâimâ hiç soyunmadan oynayan bir genc), Saraylı (emsâline uyarak pabucunu attığı halde çıplak ayağı ile topa korka korka vuran biri), Dizdar Şah (bir kaleci), Engel (gol atan arkadaşını hemen sarılıp öpme îtiyâdında olan biri), Keşmir (esmer bir genc), Çalımıgüzel, Ayvaz, Paşa, Canmaz... Üstâdın oğlu Orhan Hamâmîoğlunun bu meydanı tasvir yollu bir manzûmesi vardır ki 1929 da kaleme alınmışdır: CİNCİ MEYDANI VASFINDA Kuşak var belde, başda takye var, üstünde şal vardır, Bu halkı seyreden der memleketde karnaval vardır. Biçerse terziler şâyed çıkar kostüm Ebülhevle, Değildir pantalon, asrî beyinki başka şalvardır. Ya bir sâzendedir, ya hânende sükkânı Cinci’nın, Maval var dillerinde, ellerinde hep kaval vardır. Bu yer Cündî midir, Cinci midir bilmem, hep perî rûler, Süvâr olmuş gezerler, peşlerinde çok aval vardır. Neler yokdur aman yâ Rab, neler yokdur şu meydanda, Meşâhirden Hamal vardır, bir de Âşık Kör Cemal vardır. Kaçık vardır, bodur vardır, sağır vardır, topal vardır, Alık vardır, güdük vardır, hödük vardır, Akal vardır. Havâi sathı berrinde uçar envâi mahlûkaat, Safâyi ka’ri bahrinde yüzer levrek, kefal vardır. Bürehnepâ gezer sanma Hamâmîzâde Orhân’ı Ayâğında nalınlar var, belinde peştemal vardır.