1885 ile 1990 arasında Yüksekkaldırımdaki evlerin birinde sermâye namlı bir fâhişe, adı dillerde dolaşdığı zaman yirmi beş yaşlarında bir kadındı, “Macar kadanası” dedikleri boydan iri yarı, penbe beyaz tenli, beyaza yakın açık sarı saçlı, mavi gözlü bir lehliydi; kaşı gözü alelâde fakat işve ve cilve feninde pek usta idi; müşterileri ekseriyetle ayak takımı, bekâr uşağı tâifesi, kürd hammallar, lâz kayıcılar, hamam natır ve dellâkları, tersâneliler, tulumbacılar, Çeşme Meydanından Salıpazarına, Fındıklıya kadar uzanan sahanın ecnâsı muhtelifeden kabadayı ve haşaratı idi; o boydan adamların zevk aldı sohbet ve muhabbet dilini pek iyi bilirdi; bıyıkları yeni terlemiş olub da ayakları henüz o evlerin eşiğini atlamamış toy genclerin yüzünü gözünü açmada pek ustaydı; meselâ bir yelkenli kaptanının bir tayfasına, diğer genc bir adamından bahsederken: “Hasanı alın da Cihanyandıya götürün, oğlanın yüzü gözü açılsın” dediğini işitmişizdir. O devirde o âlemler için bilhassa garibsenir, müskirat kullanmaz, sigara içmez, sarhoşdan haz etmez, boyanmazdı; Ayvansarayda kayıcılar kâhyâsının oğlu ve kayıkcı esnafından Gâvur Ali adında gaayet yakışıklı bir Lâz uşağı bu Cihanyandıya divâne gibi âşık olmuş, kendisinden dört beş yaş büyük fâhişeye tövbekâr olmak ve dinî islâmı kabul etmek şartı ile ...

1885 ile 1990 arasında Yüksekkaldırımdaki evlerin birinde sermâye namlı bir fâhişe, adı dillerde dolaşdığı zaman yirmi beş yaşlarında bir kadındı, “Macar kadanası” dedikleri boydan iri yarı, penbe beyaz tenli, beyaza yakın açık sarı saçlı, mavi gözlü bir lehliydi; kaşı gözü alelâde fakat işve ve cilve feninde pek usta idi; müşterileri ekseriyetle ayak takımı, bekâr uşağı tâifesi, kürd hammallar, lâz kayıcılar, hamam natır ve dellâkları, tersâneliler, tulumbacılar, Çeşme Meydanından Salıpazarına, Fındıklıya kadar uzanan sahanın ecnâsı muhtelifeden kabadayı ve haşaratı idi; o boydan adamların zevk aldı sohbet ve muhabbet dilini pek iyi bilirdi; bıyıkları yeni terlemiş olub da ayakları henüz o evlerin eşiğini atlamamış toy genclerin yüzünü gözünü açmada pek ustaydı; meselâ bir yelkenli kaptanının bir tayfasına, diğer genc bir adamından bahsederken: “Hasanı alın da Cihanyandıya götürün, oğlanın yüzü gözü açılsın” dediğini işitmişizdir. O devirde o âlemler için bilhassa garibsenir, müskirat kullanmaz, sigara içmez, sarhoşdan haz etmez, boyanmazdı; Ayvansarayda kayıcılar kâhyâsının oğlu ve kayıkcı esnafından Gâvur Ali adında gaayet yakışıklı bir Lâz uşağı bu Cihanyandıya divâne gibi âşık olmuş, kendisinden dört beş yaş büyük fâhişeye tövbekâr olmak ve dinî islâmı kabul etmek şartı ile izdivac teklif etmiş, Cihanyandı da bu teklifi kabul etmişdi. Güzel delikanlının anası babası her ne kadar râzı olmamışlar ise de Alinin “Gâvur” lâkabı da aslında dik kafalı ve inadcılığından verildiği için mâni olamamışlardır. Cihanyandı Ayvansarayda kurulan evinde namuslu bir ev kadını olmuş, fakat bir kış gecesi yattıkları odaya aldıkları mangalda iyi yanmamış kömürden zehirlenerek genc kocası ile beraber ölmüşdür. Cihanyandı için, mutaassıb kaynatasıyla kaynanasının cevrü cefâlarına, hakaaretlerine tahammül edemiyerek bu sûretle intihar ettiği, yanındaki kocasını da gafletinden istifâde ile zehirlediği söylendi idi. Vâsıf HİÇ