İstanbulda cinsî hırs ve arzûlar yolunda işlenmiş tüyler ürpertici bir cinâyetdir; 1962 yılının temmuz ayında, Cihangirde Defterdar Yokuşunda Arşınlar Apartımanında iki kız kardeşinin yanında oturan ve Erzincanda nefer olarak askerliğini yapmakda olan Elyas Noel Şoris adında gaayetle iri yarı bir ermeni genci, ayni apartımanın 14 numaralı dairesinde oturan Fransanın sabık İzmir Başkonsolosu ve vak’a sırasında Prag Elçisi Raymond Dumas’ın kızı ve Türkiye azınlığından iş adamı Vivana Kalomenni’nin zevcesi Jocelyn (Joslin) Kalomenni’ye göz koymuş, İstanbula izinli olarak geldiği sırada, 14 temmuz 1962 cumartesi günü, otuz yaşında güzel ve câzib Fransız kadınını bir hile ile dâiresinden çıkardıktan sonra yine ayni apartımanda, kiracıları olan Baldini âilesinin yazlıkda bulunup da kapalı duran 11 numaralı dâiresine sokarak, orada evvelâ cerh, sonra ırzına tecâvüzü müteâkib vahşiyâne bir keşilde boğazını bıçak ile kesmek sûretiyle katletmişdir. Cür’etkâr ve son derecede soğuk kanlı kaatil E. N. Şoris madam Joslin kalomenni’yi mutbakda çalışır ve kocası da içerde kitab okurken pek ustalıklı dışarı almaya muvaffak olmuşdur. Bir müddet sonra zevcesini arayan koca onun sessizce kayboluşundan endîşeye düşmüş, apartıman içinde aramaya çıktığında, alt katda kan lekeleri görmüş (cinâyeti işle...

İstanbulda cinsî hırs ve arzûlar yolunda işlenmiş tüyler ürpertici bir cinâyetdir; 1962 yılının temmuz ayında, Cihangirde Defterdar Yokuşunda Arşınlar Apartımanında iki kız kardeşinin yanında oturan ve Erzincanda nefer olarak askerliğini yapmakda olan Elyas Noel Şoris adında gaayetle iri yarı bir ermeni genci, ayni apartımanın 14 numaralı dairesinde oturan Fransanın sabık İzmir Başkonsolosu ve vak’a sırasında Prag Elçisi Raymond Dumas’ın kızı ve Türkiye azınlığından iş adamı Vivana Kalomenni’nin zevcesi Jocelyn (Joslin) Kalomenni’ye göz koymuş, İstanbula izinli olarak geldiği sırada, 14 temmuz 1962 cumartesi günü, otuz yaşında güzel ve câzib Fransız kadınını bir hile ile dâiresinden çıkardıktan sonra yine ayni apartımanda, kiracıları olan Baldini âilesinin yazlıkda bulunup da kapalı duran 11 numaralı dâiresine sokarak, orada evvelâ cerh, sonra ırzına tecâvüzü müteâkib vahşiyâne bir keşilde boğazını bıçak ile kesmek sûretiyle katletmişdir. Cür’etkâr ve son derecede soğuk kanlı kaatil E. N. Şoris madam Joslin kalomenni’yi mutbakda çalışır ve kocası da içerde kitab okurken pek ustalıklı dışarı almaya muvaffak olmuşdur. Bir müddet sonra zevcesini arayan koca onun sessizce kayboluşundan endîşeye düşmüş, apartıman içinde aramaya çıktığında, alt katda kan lekeleri görmüş (cinâyeti işlerken elini kesen kaatilin kanı), bunun üzerine zâbıtaya müracaat ederek polis eliyle açılan mefruş fakat boş 11 numaralı dâirenin banyosunda, Joslin’in çırılçıplak soyulmuş ve ense kökünden atlas kemiğine kadar açılmış derin bir yara taşıyan cesedi bulunmuşdur. Bidâyette esrârengiz gibi görünen cinâyet, kaatil tarafından pencereden arkadaki hâli bir arsaya atılan kendi kanlı iç donu ile atlet fanilâsı polisin eline geçince esrar perdesi hemen kalkmış, bu iki suç delîli diğer delillerin ele geçirilmesine yardım etmiş, ve bütün şüpheler üzerinde toplanmış olup da cinâyeti müteakib Erzincana gitmiş olan Elyas Noel Şoris orada Park Palas Otelinde uyur iken basılıp yakalanmışdır. 22 temmuzda İstanbula getirilen kaatil suçunu büyük bir soğuk kanlılıkla itiraf etmiş ve vak’ayı şöyle anlatmışdır, ki aşağıdaki satırları 23 temmuz 1962 tarihli Yeni Sabah gazetesinden neklediyoruz: “Kalommenni’ler oturduğumuz apartımana ben askerdeyken taşındılar. Joselin’le ilk defa asansörde karşılaştık. Bir keresinde de benimle alay etti. Bana baktı, hizmetçisine birşeyler söyleyerek güldü. Açık, saçık elbiseler giyer, şortla gezerdi. Joselin’e karşı alâka duymağa başladım ve bu cinayet günü Büyükada'ya akrabalarıma gittim. Eve erken döndüm. Bizim dairede çamaşırcı kadın vardı. Joselin’i 11 numaralı daireye indirmeyi düşündüm. O dairenin kiracıları sayfiyedeydi. Kapıyı elektrik kontrol anahtarıyla açtım. Sonra 14 numaralı dairenin kapısını çaldım. Kapıya Joselin çıkdı: “Efendim 11 numaralı dairede hasta var, sizi istiyorlar” dedim. Memnunlukla kabul etti. O önden, ben arkadan indik, 11 numaralı daireye girdikten sonra kapıyı arkadan kapadım. Yatak odasına gittik. Kadın, kimseyi görmeyince şaşırdı. “Hasta nerede?” diye sordu. “Hasta filân yok. Sizi çılgın gibi seviyorum. Çok güzelsiniz, bu maksatla sizi buraya indirdim” dedim. O, “maksadını gayet iyi anladım. Ben namuslu bir kadınım” diyerek geri döndü. Belinden tutup kendime doğru çekmek istedim. Bu sırada Fransızca “İmdat” diye bağırdı. Sol elimle ağzını kapattım. Boğuşmaya başladık. Yere yuvarlandık. Çabalayıp elimden kurtulmaya çalıştığını görünce, daha önceden hazırladığım bıçağa sarıldım. Kaba etlerine iki sefer sapladım. Yine kurtulmaya çalışınca u sefer boğazına sapladım, çektim. Elimi de gevşettim. O zaman kadın “Beni öldürme, istediğini yap” diye yalvardı; bıçağı bıraktım. Çırılçıplak soydum bayılmıştı. Arzûma nâil oldukdan sonra yavaş yavaş aklım başıma gelmişti. O’nu bu halde bırakamazdım. Beni her an ele verebilirdi. İş işten geçti, öldüreyim dedim. Boğazını boydan boya kestim. Artık konuşamazdı. Bu sırada parmaklarım da kesilmişti. Cesedin üzerinde iz bırakmamak için banyoya kadar sürükledim. Orada bulunan bir çift lâstik eldivenle cesedi iyice yıkadım. Kendimi ve elbiselerimi de yıkayıp sıktım. Kilotla atletimi son dakikada yıkamaktan caydım. Bıçağı yıkayıp bir bezle kuruladıktan sonra aldığım yere bıraktım. Kendi dairemize girmek istedim. Vivana Kalemeni, yukarıdan “Joselin” diye seslenince vazgeçtim. Merdivenleri yavaş yavaş indim. Bir taksiye atlayıp Markiz’de ablalarıma gittim. Şurasını söyliyeyim ki, Joselin’in banyoda yıkarken devamlı olarak ağlıyordum Ömrümde ilk defa bir kadına sahip olmuştum, onu da öldürmüşdüm, Kız kardeşlerim beni sırıl sıklam, elleri kanlı görünce şaşırdılar. Adadan dönerken denize düştüğümü söyledim. Beraber eve döndük. Apartmanda girerken kapıcı kadın Joselin’in kaybolduğunu söyledi. “Merak etmeyin, gezmeye gitmiştir, döner” dedim. Yukarıya çıktık. Vivian Kalomeni hâlâ karısını arıyordu. O’nunla ilk defa orada karşılaştım. 12 numaralı dairemiz de yeniden banyo yaptım. Az sonra 11 No. Lu dairenin kapısı kırılarak içeride Joselin’in cesedini buldular. Kadının yakın arkadaşları, polisler, gazeteciler, bizim daireye doluştular. Kocası da gelmişti. “Geçmiş olsun” dedim. Polisler ve gazeteciler bizim telefondan istifade ediyorlardı. (Kaatil, bu arada Cinayet Masası Şefini göstererek “Siz de oradaydınız” dedi.) Feride ablam benden şüphelendi, inkâr ettim. Ertesi günü denize gittik. Oradan ben tirenle Erzincan’a hareket ettim.” (Yeni Sabah) Kriminoloğların ve ruh hekimlerinin üzerinde dikkatle duracakları kanlı bir vak’adır: “Hiç kız arkadaşım olmamışdır; dâimâ bir kadına âşık olmak istedim, fakat ablalarımın sıkı tutumu yüzünden buna muvaffak olamadım” diyen genç kaatil, anaların, babaların, velî ve mürebbîlerin de nazarı dikkatini çekmesi gereken bir tipdir (B.: Şoris, Elyas Noel). Bu satırların yazıldığı sırada bu müthiş cinâyetin muhâkemesi henüz başlamamışdı. Adlî Tıb. Kaatilin muvâzenei akliyesinin yerinde ve cezâi ehliyeti olduğuna rapor vermiş bulunuyordu (mayıs 1963). Jocelyn Kalomenni (Resim : S. Bozcalı)