Zamânımızda olduğu gibi İstanbul’da bu âmme hizmetini geçmiş asırlarda da mahalle imamları görürlerdi. Fakat fütûhat yolunda büyük seferlerin yapıldığı onaltıncı ve onyedinci asırlarda yine İstanbulda “Cenâze peykleri ve cenâze yıkayıcılar” adı altında 400 nefer kadar imam var idi, vazifeleri ordu sefere giderken ordu ile bebareber sefere gitmek, yollarda kazâ ile yahud hastalıkdan ölenlerin gasli, tekfini ve defni, harb meydanlarında yahud kal’a muhasaralarında düşen şehidlerin de tekfin ve defni idi. Evliyâ Çelebi’nin ordu esnafı arasında kaydettiği bu cenâze peykleri ile cenâze yıkayıcıların muayyen bir aylığı, ücreti yokdu. Ordu sefere çıkarken, sefere memur vezirler, devlet erkânı, kumandanlar yanlarında imamlarını, müezzinlerini, hâfızlarını da sefere götürürlerdi, işte bu imam, müezzin ve hâfızlar birer aylık ücretlerini bu cenâze peykleri ile cenâze yıkayıcılara terk eder, onlar da toplanan bu parayı aralarında üleşirlerdi. Muhtelif vesîlelerle de kendilerine ihsanlar çıkardı, onu da ayrıca paylaşırlar idi. İstanbul’da ordu alayları tertib edildiği zaman ordu esnafı arasında bu cenâze peykleri ve cenâze yıkayıcılar da geçerdi, Evliyâ Çelebi: “Cümlesi pürsilâh, çeşid çeşid esvablarla cans arab atları üzerinde yüksek sesle cenk kasîdeleri okuyarak geçerler. Ama bu işi görm...

Zamânımızda olduğu gibi İstanbul’da bu âmme hizmetini geçmiş asırlarda da mahalle imamları görürlerdi. Fakat fütûhat yolunda büyük seferlerin yapıldığı onaltıncı ve onyedinci asırlarda yine İstanbulda “Cenâze peykleri ve cenâze yıkayıcılar” adı altında 400 nefer kadar imam var idi, vazifeleri ordu sefere giderken ordu ile bebareber sefere gitmek, yollarda kazâ ile yahud hastalıkdan ölenlerin gasli, tekfini ve defni, harb meydanlarında yahud kal’a muhasaralarında düşen şehidlerin de tekfin ve defni idi. Evliyâ Çelebi’nin ordu esnafı arasında kaydettiği bu cenâze peykleri ile cenâze yıkayıcıların muayyen bir aylığı, ücreti yokdu. Ordu sefere çıkarken, sefere memur vezirler, devlet erkânı, kumandanlar yanlarında imamlarını, müezzinlerini, hâfızlarını da sefere götürürlerdi, işte bu imam, müezzin ve hâfızlar birer aylık ücretlerini bu cenâze peykleri ile cenâze yıkayıcılara terk eder, onlar da toplanan bu parayı aralarında üleşirlerdi. Muhtelif vesîlelerle de kendilerine ihsanlar çıkardı, onu da ayrıca paylaşırlar idi. İstanbul’da ordu alayları tertib edildiği zaman ordu esnafı arasında bu cenâze peykleri ve cenâze yıkayıcılar da geçerdi, Evliyâ Çelebi: “Cümlesi pürsilâh, çeşid çeşid esvablarla cans arab atları üzerinde yüksek sesle cenk kasîdeleri okuyarak geçerler. Ama bu işi görmek için hasbeten lillâh gazâya giden fukarânın hesâbı mümkin değildir” diyor.