Geçen asır sonlarında, bu ansiklopedinin müdevvini R. E. Koçu’nun dedesi Şehiremâneti muhâsebecisi Reşad Efendinin Ayasofyadaki konağında Sivaslı genç bir uşak; o konağın bir sanat ve edebiyat mahfili olan selâmlığının misâfirleri arasında kalender meşreb şairleri ilâhî güzelliği ile teshir etmiş olan bir genç. O devrin âdetince gündüzden gelib ve ısrar ile akşam yemeğine alakonulan misâfirler yatsı namazından sonra evlerine dönerlerken semtleri uzakca olanların önüne elinde fener çeker bir uşak katılırdı, bunlara “Fenerci”, yâhud “Meş’alkeş” denilirdi. Reşad Efendinin ortanca oğlu Mehmed Ekrem Bey (R. E. Koçu’nun babası) Mâlumat gazetesi muharrirlerindendi, aynı gazeteye yazı yazar. Ahmed Râsim, şair Muhiddin Râif, şair Tâhirül-mevlevî bu konakda sok sık toplanırlar idi; bir gece, iffet ve ismet timsâli olan Tâhirülmevleviyi fener çekerek evine bu Sivaslı Cemil uşak götürmüşdü. “Divançei Tâhir” in en güzel şiirlerinden biri olan şu kıt’a o gecenin hâtırasıdır: İn’ikâsı tâbi ruhsârınla ey kudsî firug! Âteş ender âteş oldum, âteş ender âteşim. Tâbişi âhım yetre söndür o şem’i bî feri Şûleye hâcet mi var ey dilber meş’alkeşim!