Eminönü kazâsının Eminönü Merkez Nâhiyesinde Hobyar Mahallesinin sokaklarındandır. Cağaloğlu Yokuşu ile Köprücü Sokağı arasında uzanır; Köprücü Sokağı ile Hanımeli (Hanımoğlu) Sokağı ve bu Cemal Nâdir Sokağı bir üç yol ağzına yakın manzara ile kavuşurlar. Bu sokağın 1934 Belediye Şehir Rehberindeki adı Acımusluk Sokağıdır; Akşam Gazetesi binâsı bu sokak üzerindedir; uzun yıllar Akşamda çalışmış büyük hümorist – karikatürist Cemal Nâdir Güler’in vefatından sonradır ki (B.: Güler, Cemal Nâdir) Acımusluk ismi sanatkârın adına değiştirilmişdir. İstanbul Ansiklopedisinin büyük kıt’adaki tamamlanmamış eski baskısında Acımusluk Sokağı maddesinde şu satırlar yazılmışdı: “Cağaloğlu yokuşundan girildiğine göre ilk üçte biri paket taşı döşelidir; iki tarafında, kısmen paket taşında, kısmen de çimentodan yapılmış yaya kaldırımı vardır. Solda İstanbulun en çok satan haftalık magazini Yedi Gün matbasile en büyük öğle sonu gazetelerinden Akşam matbaası, Perde ve Sahne ve Olay mecmuaları idarehanelerinin bulunduğu bina (bina sahibi klişeci Bay Kenandır) Sağda da Hüsnütabiat Matbaası ile İbrahim Horoz Hurufat Fabrikası ve Matbaası vardır. Bu müesseseleri geçdikten sonra başlayan yolun ikinci kısmı kaba taş döşeli ve gayet bozuk ve pistir. Beş on adım sonra sokak tamamen bir toprak yol, çakıllı...

Eminönü kazâsının Eminönü Merkez Nâhiyesinde Hobyar Mahallesinin sokaklarındandır. Cağaloğlu Yokuşu ile Köprücü Sokağı arasında uzanır; Köprücü Sokağı ile Hanımeli (Hanımoğlu) Sokağı ve bu Cemal Nâdir Sokağı bir üç yol ağzına yakın manzara ile kavuşurlar. Bu sokağın 1934 Belediye Şehir Rehberindeki adı Acımusluk Sokağıdır; Akşam Gazetesi binâsı bu sokak üzerindedir; uzun yıllar Akşamda çalışmış büyük hümorist – karikatürist Cemal Nâdir Güler’in vefatından sonradır ki (B.: Güler, Cemal Nâdir) Acımusluk ismi sanatkârın adına değiştirilmişdir. İstanbul Ansiklopedisinin büyük kıt’adaki tamamlanmamış eski baskısında Acımusluk Sokağı maddesinde şu satırlar yazılmışdı: “Cağaloğlu yokuşundan girildiğine göre ilk üçte biri paket taşı döşelidir; iki tarafında, kısmen paket taşında, kısmen de çimentodan yapılmış yaya kaldırımı vardır. Solda İstanbulun en çok satan haftalık magazini Yedi Gün matbasile en büyük öğle sonu gazetelerinden Akşam matbaası, Perde ve Sahne ve Olay mecmuaları idarehanelerinin bulunduğu bina (bina sahibi klişeci Bay Kenandır) Sağda da Hüsnütabiat Matbaası ile İbrahim Horoz Hurufat Fabrikası ve Matbaası vardır. Bu müesseseleri geçdikten sonra başlayan yolun ikinci kısmı kaba taş döşeli ve gayet bozuk ve pistir. Beş on adım sonra sokak tamamen bir toprak yol, çakıllı dere yatağı manzarasını alır. Sağda yıkıcı ardiyesi ile bir arsa, solda kâğıt deposu olarak kullanılan ve Çifte Sarayların altına rastlayan eski ve büyük bir yapının bakiyesi vardır ki, vaktile ne olduğunun tahkikine imkân elvermemiştir. “Öğleden sonra bu sokağın görülmeğe değer mangarası, küçük gazeteci çocukların mahşerî kalabalığıdır. En büyükleri ancak onaltı, onyedisinde bulunan ve büyük bir kısmı yalın ayak, uçarı, pırpırı şeyler olan bu yavrucaklar, posta posta, Akşamı, matbaasının bu sokağa açılan ara kapısından tevzi edilen Haber ile En Son Dakikayı bekleşirler. Sokak çığlıklarla dolar, boğuşurlar, şakalaşırlar, gülerler, ağlıyanlar olur. Bu saatlerde, müşterisi bu çocuklar olan seyyar bir midye dolmacısı da sokağın tipik simalarındandır. Bir yudumluk küçücük midyeleri, kırk para satar — 1939 kadar on paraya verirdi — , ve yarım saat içinde comaman camlı el dolaplarını boşaltıverir. Çocuk kümelerinde paralar sayılır, küçük arkadaş kredileri açılır, ekseriya kavga ile biten eski borçlar hatırlatılır. Çıplak bir ayağın uzun mahrumiyetlerden sonra kış ağzı kavuşabildiği bir yemeni, bir kundura; bir yeni mintan, bir yeni pantalon, bir caket, bir paltocuk günün masum nümâyişlerini teşkil eder. Gazeteler dağılıp koltuklandıktan sonra da, Acımusluk sokağından Cağaloğlu yokuşuna, oradan Ankara caddesile Sirkeci ve Eminönüne doğru bir çocuk seli boşanır, büyük şehrin bu en kalabalık yerlerini, çıngıraklı müvezzi sesleri kaplar (İkincikânun 1945). Bu sokağın bozuk olan kısmına da paket taşı döşenmeğe başlanmıştır (Nisan 1945)”.