Son yeniçeri ağası; 1826 da Vak’ai Hayriyede (B.: Yeniçeriler; Vak’ai Hayriye) pâdişaha, dolayısı ile devlete sâdık kaldı, ve yeniçerilere karşı çıkarılan Sancağı Şerif altında bulundu. Ocak kanlı bir şehir muharebesi ile kaldırıldıkdan sonra Mehmed Celâleddin Ağa 1000 kuruş aylıkla tekaüd edildi. Vak’ai Hayriyeden sonra çok yaşadı, pîr oldu. Vaktiyle kendisinin içinde ağalık yapdığı Süleymaniyede “Ağakapusu” denilen saray (B.: Ağakapusu) Şeyhülislâmlık dâiresi olmuşdu. İhtiyar Celâleddin Ağa bir dâvada şâhid olarak burada Şeyhülislâm Sadeddin Efendinin huzûruna çıkmış vâzifesini îfâdan sonra da: — Efendi hazretleri ben de vaktiyle bu odada icrâyi hükÛmet etmiş idim, fakat biz bâtıl ile hükmederdik, siz hak ve adâlet üzerine hükmediyorsunuz, aramızdaki fark budur.. demişdi. Ağa çıkdıkdan sonra onun son yeniçeri ağası Celâleddin Ağa olduğunu öğrenen Sadeddin Efendi tekrar huzuruna almış, fevkalâde hürmet ve ikramda bulundukdan başka pâdişaha recâ ederek emeklilik maaşını bin kuruşdan 7500 kuruşa yükseltmişdi. Ölünceye kadar bu yüksek aylık ile refah içinde yaşadı. Bibl.: Ahmed Cevdet Paşa, Tarih, cild XII.