Ayasofya Camii ile, Üçüncü Sultan Meydan Çeşme ve Babıhümayun karşısında bulunan Cebeciler Kışlasının, Alemdar Paşa Vak’asında yeniçeriler eliyle tutuşdurulması ile başlamış, bu büyük kışla ile beraber İstanbulun büyükce bir kısmını da kül etmiş bir ateş âfetidir. Alemdar Paşa Vak’ası, 26/27 ramazan 1233 ve 15/16 kasım 1808 kadir gecesi yeniçerilerin, kendilerine can düşmanı bildikleri sadırâzam Alemdar Mustafa Paşanın harem dâiresinde ikaamet ettiği büyük bir mîrî ahşab saray olan Bâbıâlinin gece yarısından, etrafı sarılara ateşe verilmesi ile başlamışdı (B.: Alemdar Paşa Vak’ası). Bu yeniçeri ihtilâlinin ikisi çarşanba günü (28 ramazan, 17 kasım) Tapkapusu Sarayını ve pâdişâhı muhâfaza etmek üzere sarayda toplanmış olan yeni tâlimli asker sekbanlar, kumandanları olan Süleyman Ağanın idâresinde yeniçerilere karşı saraydan bir hücum hareketine geçti; yeniçerileri ve onlara katılmış İstanbulun baldırı çıplak hayta güruhunu o civardan söküp atarak uzaklaşdırmağa muvaffak oldu, bu arada Cebeciler Kışlasını da ele geçirdiler; Süleyman Ağa pâdişah sarayına dönerken Cebeciler Kışlasında 300 nefer kadar sekban bırakdı. Bu sefer yeniçeriler bu kışlayı almak için hücum ettiler, fakat üçyüz sekbanın müdafaa ettiği kışlayı alamayacaklarını anlayınca Cebeciler Kışlasını arka tarafından tut...

Ayasofya Camii ile, Üçüncü Sultan Meydan Çeşme ve Babıhümayun karşısında bulunan Cebeciler Kışlasının, Alemdar Paşa Vak’asında yeniçeriler eliyle tutuşdurulması ile başlamış, bu büyük kışla ile beraber İstanbulun büyükce bir kısmını da kül etmiş bir ateş âfetidir. Alemdar Paşa Vak’ası, 26/27 ramazan 1233 ve 15/16 kasım 1808 kadir gecesi yeniçerilerin, kendilerine can düşmanı bildikleri sadırâzam Alemdar Mustafa Paşanın harem dâiresinde ikaamet ettiği büyük bir mîrî ahşab saray olan Bâbıâlinin gece yarısından, etrafı sarılara ateşe verilmesi ile başlamışdı (B.: Alemdar Paşa Vak’ası). Bu yeniçeri ihtilâlinin ikisi çarşanba günü (28 ramazan, 17 kasım) Tapkapusu Sarayını ve pâdişâhı muhâfaza etmek üzere sarayda toplanmış olan yeni tâlimli asker sekbanlar, kumandanları olan Süleyman Ağanın idâresinde yeniçerilere karşı saraydan bir hücum hareketine geçti; yeniçerileri ve onlara katılmış İstanbulun baldırı çıplak hayta güruhunu o civardan söküp atarak uzaklaşdırmağa muvaffak oldu, bu arada Cebeciler Kışlasını da ele geçirdiler; Süleyman Ağa pâdişah sarayına dönerken Cebeciler Kışlasında 300 nefer kadar sekban bırakdı. Bu sefer yeniçeriler bu kışlayı almak için hücum ettiler, fakat üçyüz sekbanın müdafaa ettiği kışlayı alamayacaklarını anlayınca Cebeciler Kışlasını arka tarafından tutuşturdular. Ateş, kışlanın her tarafını süratle kavrayınca oradaki sekbanlar da Topkapusu sarayına alındı. O gün çok şiddetli gün doğusu rüzgârı esiyordu; ateş kışladan etrâfına sirayet ederek süratle genişledi, kol kol yayıldı; bir kolu Dîvan Yolu etrâfını yakarak Süleyman Paşa Hanına doğru gitti; bir kolu At Meydanında Defterhâne ve Mehterhâne havalisini yakdı; diğer kolları da Sultanahmed Camiinin etrâfındaki mahalleleri, çarşıları sardı. Bir tarafdan ihtilâl ateşi, öbür tarafdan yangın ateşi, İstanbullular dehşet içinde kaldılar. Yanan mahallelerde oturan ihtiyar, kadın ve çocukların feryad ve figanı, ve istimdadı gök yüzünü tuttu; kimi kendini pencerelerden, damlardan sokağa atarak, kimi ihtilâlcilerin kurşunlarına hedef olarak yaralandı, öldü. Yeniçerilere katılmış baldırı çıplak, serseri güruhu da: “Bize bugün kızıl bayramdır!” diyerek tutuşan, yahud tutuşmak üzere bulunan konak ve evlere dalıp yağmaya girişdiler; hattâ o mahşerî sahne içinde, kadın, kız ve oğlanların cebren ve kahren ırzlarına tecâvüz şenâatini de irtikâb ettiler. Artık İstanbul için âfet olan Cebeciler Kışlası yangını 28/29 ramazan gecesi de bütün dehşeti ile devam etti. O geceyi bütün İstanbul halkı ayakda geçirdi, silâhlanan gencler, hem ateşe karşı, hem de yağmacı serserilere, şerirlere karşı sokaklarında nöbet beklediler. Yangın ertesi perşenbe günü de kuşluk vaktine kadar devam etti.