Şâir Bursalı Yâkubun (B.: Yâkub, Bursalı), 1887 1888 de Büyükhendek Caddesinde bostan sergisinde yanaşma Çatalcalı Mustafa adında genç ve güzel bir gencin bir sarraf Yakonun kızı Ester’i kaçırması vak’ası üzerine yazdığı bir şiirdir: Haber Çok eski bir gazetede, Rûmî 1303 1887 - 1888; Ne kızın resmi var, ne oğlanın; Vakanın kahramânı Çatalcalı Mustafanın Bugün resmini çizmek güç. Bence, Yıkmış arkaya fesini Şâhin başında; On dokuz yirmi yaşında İnce uzun dal gibi Üstünde püskül püskül Kapkara bir tutam kâkül Işıklı alın. Bir şâirindir târifi “Zerkaa gözlü”, Ve kaşları gürcü kalın Gümrâh, Çatıldı mı, pek güzeldir. Uçarı, Sıvamış paçaları, Büyük büyük ayakları yalın. O ayaklar, eller, Eski Yunandan kalmış tunç, mermer Bir heykelden çalınmış sanki, Güzel yüzün, zerkaa gözün dengi. Alın yazısı, benim gibi, Kalmamış genc yaşında Girmediği kalıp, kırmadığı ceviz, Boyamadığı boya. Bakır olmuş altın adı; Geçmişin hâtırası Ham bir meyvanın buruk tadı. Kahvecide çırak, Marangozda çırak, On yaşında tütün, Onbeşinde rakı, Takada tayfa, Hamamda dellâk, Yaprak yaprak, Tas tas, Küfür küfür, Başak başak Geçmiş çocukluk, Geçiyor gençlik; Terleyen bıyık, Tüylenen yanak, Ama hep pırpırı Hep yalın ayak, Mintanın üstünde bir kopuk yelek, Belinde kuşak 1...

Şâir Bursalı Yâkubun (B.: Yâkub, Bursalı), 1887 1888 de Büyükhendek Caddesinde bostan sergisinde yanaşma Çatalcalı Mustafa adında genç ve güzel bir gencin bir sarraf Yakonun kızı Ester’i kaçırması vak’ası üzerine yazdığı bir şiirdir: Haber Çok eski bir gazetede, Rûmî 1303 1887 - 1888; Ne kızın resmi var, ne oğlanın; Vakanın kahramânı Çatalcalı Mustafanın Bugün resmini çizmek güç. Bence, Yıkmış arkaya fesini Şâhin başında; On dokuz yirmi yaşında İnce uzun dal gibi Üstünde püskül püskül Kapkara bir tutam kâkül Işıklı alın. Bir şâirindir târifi “Zerkaa gözlü”, Ve kaşları gürcü kalın Gümrâh, Çatıldı mı, pek güzeldir. Uçarı, Sıvamış paçaları, Büyük büyük ayakları yalın. O ayaklar, eller, Eski Yunandan kalmış tunç, mermer Bir heykelden çalınmış sanki, Güzel yüzün, zerkaa gözün dengi. Alın yazısı, benim gibi, Kalmamış genc yaşında Girmediği kalıp, kırmadığı ceviz, Boyamadığı boya. Bakır olmuş altın adı; Geçmişin hâtırası Ham bir meyvanın buruk tadı. Kahvecide çırak, Marangozda çırak, On yaşında tütün, Onbeşinde rakı, Takada tayfa, Hamamda dellâk, Yaprak yaprak, Tas tas, Küfür küfür, Başak başak Geçmiş çocukluk, Geçiyor gençlik; Terleyen bıyık, Tüylenen yanak, Ama hep pırpırı Hep yalın ayak, Mintanın üstünde bir kopuk yelek, Belinde kuşak 1303 de Büyükhendek; Gel oğlum demiş Kanbur Felek, Uşak ol şu bostan sergisine. Belinde afili peştemal, Karpuz değil, elini kesmiş bıçkın, Kan kırmızı. Ve bal kutusu kırkaağaçlar, topatanlar. Kütür kütür, Ateş gibi oğlan; Topuk vurur, Kasıp kavurur Kızı, karıyı; Kimi Efendi der, Kimi Bey, Kimi Aslanım, Civanım; Ve Kuledibi yosmaları pervâsız, “Oğlan adın Mustafa Gir koynuma sür safâ...” Güldürmüş yüzünü ustasının, Sergi Arı kovanı. Gece Sergide yatar O Adonis, o Admet, O Sisamlı Batil, Altında ot, bir yasdık, Üstünde mitil. Bir sabah ne oğlan var ortalıkda, Ne de Sarraf Yako’nun kızı, Uğur yıldızı Ester’i; İşin beteri Beşyüz de altın gitmiş. Artık oğlanla kız, Herkesin ağzında sakız: Yalın ayak, yumru topuk, Alnı perçemli kopuk Bıçkını sev, Beşyüz altını al kaç, İtin koynuna gir yat; Hâin evlât!. Zabtiye nasıl, nerde arasın, bulsun, Altın kanadla uçanları? Geçmiş üstünden onbir ay, Mektub Tâ Cezayir’den gelmiş, “Bir oğlumuz var demiş Mustafa, “Nur topu!.. “Bulduk bir kapu, “Kıt kanaat geçiniyoruz; “Altınlarına dokunmadım, “Altınlar senin Yako Efendi, “Buraya bir türlü ısınamadım Yako Efendi, “Dönelim deriz İstanbul’a, “Allah kerim “İstanbul’da geçinir giderim “Mahsus selâm ederim, “Yako Efendi...”