İstanbul Belediyesine bağlı bir şefkat müessesesidir, yapısı 1959 yılında tamamlanmış ve aynı yıl içinde hizmete girmişdir; öğrenci kadrosu 120 çocuk olarak tesbit edilmişdir. Bu yetiştirme yurdunu bitirenler maarif vekâletinin açdığı parasız yatılı öğrenci imtihanlarına sevk edilirler; imtihanı kazananlar tahsillerine devlet hesâbına resmî mekteblerde liseyi bitirinceye kadar devam ederler. İmtihanı kazanamıyanlar da İstanbul da Mevlevihâne Kapusu dışındaki kimsesiz çocuklar yurduna verilir, orada himâye görerek sanat öğrenirler. Müessese, ilk mezunlarını 1959 - 1960 ders yılı sonunda on çocuk olarak vermişdir, 5 çocuk imtihanı kazanıp resmî mekteblere yatılı olarak girmişdir. Bu Büyükçekmece Yurdunun öğrencileri 7 - 15 yaş arası çocuklar olup, Büyükçekmece ilk okuluna devam etmekde ve bu yurdda da barınmakda, giydirilip iâşe edilmektedir; Yurdun ayrıca mütalâa salonu, ve yardımcı öğretmenleri vardır. Yatakhânesi koğuş hâlinden çıkarılmış, sekizer karyolalı yatak odaları olarak tanzim edilmişdir. 1916 yılında vefât etmiş olan İsmail Mâhir Efendinin bu Çekmece yurdu ile doğrudan hiç bir ilgisi yokdur; Mâhir Efendi, Türkiye’de ilk dârüleytamların (yetim yurdlarının, öksüz yurdlarının) açılması için çok çalışmış, bu müesseseler kuruldukdan sonra da ölünceye kadar umum müdürlüğünü...

İstanbul Belediyesine bağlı bir şefkat müessesesidir, yapısı 1959 yılında tamamlanmış ve aynı yıl içinde hizmete girmişdir; öğrenci kadrosu 120 çocuk olarak tesbit edilmişdir. Bu yetiştirme yurdunu bitirenler maarif vekâletinin açdığı parasız yatılı öğrenci imtihanlarına sevk edilirler; imtihanı kazananlar tahsillerine devlet hesâbına resmî mekteblerde liseyi bitirinceye kadar devam ederler. İmtihanı kazanamıyanlar da İstanbul da Mevlevihâne Kapusu dışındaki kimsesiz çocuklar yurduna verilir, orada himâye görerek sanat öğrenirler. Müessese, ilk mezunlarını 1959 - 1960 ders yılı sonunda on çocuk olarak vermişdir, 5 çocuk imtihanı kazanıp resmî mekteblere yatılı olarak girmişdir. Bu Büyükçekmece Yurdunun öğrencileri 7 - 15 yaş arası çocuklar olup, Büyükçekmece ilk okuluna devam etmekde ve bu yurdda da barınmakda, giydirilip iâşe edilmektedir; Yurdun ayrıca mütalâa salonu, ve yardımcı öğretmenleri vardır. Yatakhânesi koğuş hâlinden çıkarılmış, sekizer karyolalı yatak odaları olarak tanzim edilmişdir. 1916 yılında vefât etmiş olan İsmail Mâhir Efendinin bu Çekmece yurdu ile doğrudan hiç bir ilgisi yokdur; Mâhir Efendi, Türkiye’de ilk dârüleytamların (yetim yurdlarının, öksüz yurdlarının) açılması için çok çalışmış, bu müesseseler kuruldukdan sonra da ölünceye kadar umum müdürlüğünü yapmış, vefâtında da Bebekdeki dârüleytâmın avlusuna gömülmüş, medrese mezunu büyük bir Türk pedagoğudur. İstanbul Belediyesinin Büyükçekmece yurduna onun adını sâdece tebcîl edilir bir kadirşinaslık eseridir.