Hicrî 1225, milâdî 1810 da geçmiş bir vak’adır ki İstanbul halkı arasında hayli dedikodulara yol açmış, Ayasofya dersiâmlarından iki zâtin de hayatına mal olmuşdur. Şöyle ki: O yıl İstanbul’da bir arab peydâ olmuşdu, hemen her gün Ayasofya Camiine gelüb hünkâr mahfili altında oturur ve dersiâm efendilerle ülfet ve sohbet ederdi. Bu adam bir gün bir çocuk cüssesi büyüklüğünde bir kukla yapar; bıyık ve sakal, her âzâsını yerine koyarak devrin hükümdârı İkinci Mahmud’u andırır bir şekil verir, ve Soğukçeşme civârındaki Zeyneb Sultan Camiine giderek cebinden çıkardığı bir ustura ile bu kuklayı kesmeğe, ve: — Ver emânetleri!.. Yoksa seni boğarım!.. diye bağırmağa başlar. Halk telâş ve dehşet içinde kalır, ve zâbıta memurları arabı tevkif eder. İstanbulda: “Bu kukla-tasvir pâdişâhındır, ve bu arab Vehhâbî tarafından gönderilmiş büyücüdür” şâyiası çıkar. Arabın konuşduğu kimseler de birer birer yakalanırlar. Gizli bir soruşturmadan sonra arab, vak’a yeri olan Soğukçeşmede, dersiamlardan Abdülkadir Efendi Bâbıhümâyun önünde, Elbesânî Efendi de Vâlide Hamamı (Ayasofya Hamamı) önünde îdam olundular. Bibl. : Câbi Said Efendi, Vekaayinâme.