Mürekkeb balıkları âilesinden bir deniz mahlûku, Fransızlar ”calmar = kalmar”, rumlar da “Kalamarya” der; aynı âileden “supya”; asıl mürekkeb balığına benzer, sudan çıkdıkdan sonra vücudu pelte renginde olup üstünde uçuk bir mavilik vardır, ve bedeni yürek şeklindedir, bir mızrak ucuno yahut iskambil kâğıtdlarındaki pik = maça şekline de benzer diyebiliriz. Yuvarlak başındaki iri gözleri supyanın gözlerine nisbetle de büyükdür. Başının üstünde sekiz aded ayağı ve iki aded gayet uzun kolları vardır, ayaklarının üzerinde dörder sıra, ve kollarının ucunda da iki aded vantozu vardır. Eti gaayet lezzetli, nefisdir. Sürü ile dolaşırlar, ufak balıkları yerler. Çiftleşme mevsiminde kıyılara yaklaşır, ve ekseriya o zamanlar tutulur, çiftleşme mevsimi de ilkbahardır, diğer zamanlar derin sularda dolaşır. İstanbul balıkhânesine getirilen bülbüliyeler arasında 30 santim boyunda büyükleri görülmüşdür. Türkler pek iltifat etmez, daha ziyâde rumlar yer. Eskiden Beyoğlunda Kalyoncu Kolluğu meyhânelerinde en makbul mezelerden sayılırdı, meyhâne miçoları müşterilerine: “Bu akşam supya yahud kalamarya var!..” diye âdeta müjde verirlerdi. Mürekkebi akıtılmadan kapkara çorbaya benzer yemeği yapılır, yahud mürekkebi akıtılarak tavada nar gibi kızartılırdı, göz için herhalde ikinci şekli de tercih edi...

Mürekkeb balıkları âilesinden bir deniz mahlûku, Fransızlar ”calmar = kalmar”, rumlar da “Kalamarya” der; aynı âileden “supya”; asıl mürekkeb balığına benzer, sudan çıkdıkdan sonra vücudu pelte renginde olup üstünde uçuk bir mavilik vardır, ve bedeni yürek şeklindedir, bir mızrak ucuno yahut iskambil kâğıtdlarındaki pik = maça şekline de benzer diyebiliriz. Yuvarlak başındaki iri gözleri supyanın gözlerine nisbetle de büyükdür. Başının üstünde sekiz aded ayağı ve iki aded gayet uzun kolları vardır, ayaklarının üzerinde dörder sıra, ve kollarının ucunda da iki aded vantozu vardır. Eti gaayet lezzetli, nefisdir. Sürü ile dolaşırlar, ufak balıkları yerler. Çiftleşme mevsiminde kıyılara yaklaşır, ve ekseriya o zamanlar tutulur, çiftleşme mevsimi de ilkbahardır, diğer zamanlar derin sularda dolaşır. İstanbul balıkhânesine getirilen bülbüliyeler arasında 30 santim boyunda büyükleri görülmüşdür. Türkler pek iltifat etmez, daha ziyâde rumlar yer. Eskiden Beyoğlunda Kalyoncu Kolluğu meyhânelerinde en makbul mezelerden sayılırdı, meyhâne miçoları müşterilerine: “Bu akşam supya yahud kalamarya var!..” diye âdeta müjde verirlerdi. Mürekkebi akıtılmadan kapkara çorbaya benzer yemeği yapılır, yahud mürekkebi akıtılarak tavada nar gibi kızartılırdı, göz için herhalde ikinci şekli de tercih edilir. Bibl. : Karakin Deveciyan, Balık ve Balıkçılık. Bülbüliye (K. Deveciyan’dan)