Yeniçeriliğin son devrinde Galata’da büyük bir yeniçeri kahvehânesidir. (B.: Kahvehâne); sâhibi tersâne çavuşlarından Kahvecioğlu Burunsuz Mustafa Ağa da o devrin en namlı yeniçeri zorbalarındandı (B.: Mustafa Ağa, Kahvecioğlu Burunsuz). Bu kahvehâne, bütün emsâli gibi bir haşarat yatağı olup, içinde türlü rezâlet ve fuhşiyat icrâ edilirdi; geceleri de peykelerinde yatılır bir bekârhâne idi; Burunsuz Mustafa Ağa haytaca gördüreceği işleri için burada bir sürü eli bıçaklı şehir haydudu beslerdi. Bu zorba Alemdar Mustafa Paşa tarafından tevkif ettirilerek, haşarâta ibret olmak üzere kahvehânesinin önünde îdam olunmuşdu. Boynu vurulmak üzere diz çökertildiği zaman avazı çıkdığı kadar: “Yeniçeri yok mu?!..” diye bağırmış, kahvehânesi haşarât ile dolu olduğu halde Alemdar’ın dehşetinden (B.: Mustafa Paşa, Alemdar; Alemdar Paşa Vak’ası) başlarını pencerelerden çıkarıp bakmaya bile cesâret edememişler, kendi başları korkusu ile arka kapudan kaçarak dağılmışlardı; ve meşhur kahvehâne kapatılmışdı. Alemdar Paşa Vak’asından sonra, adını tesbit edemediğimiz bir diğer zorba tarafından tekrar açılmış, 1826 da Vak’ayı Hayriye’den sonra (B.: Yeniçeriler; Vak’ai Hayriye) temelinden yıkdırılmışdır. Mustafa Ağa zamanında içindekilerin çoğu baldırı çıplak gürûhu olduğu halde pek ziynetli, mükellef...

Yeniçeriliğin son devrinde Galata’da büyük bir yeniçeri kahvehânesidir. (B.: Kahvehâne); sâhibi tersâne çavuşlarından Kahvecioğlu Burunsuz Mustafa Ağa da o devrin en namlı yeniçeri zorbalarındandı (B.: Mustafa Ağa, Kahvecioğlu Burunsuz). Bu kahvehâne, bütün emsâli gibi bir haşarat yatağı olup, içinde türlü rezâlet ve fuhşiyat icrâ edilirdi; geceleri de peykelerinde yatılır bir bekârhâne idi; Burunsuz Mustafa Ağa haytaca gördüreceği işleri için burada bir sürü eli bıçaklı şehir haydudu beslerdi. Bu zorba Alemdar Mustafa Paşa tarafından tevkif ettirilerek, haşarâta ibret olmak üzere kahvehânesinin önünde îdam olunmuşdu. Boynu vurulmak üzere diz çökertildiği zaman avazı çıkdığı kadar: “Yeniçeri yok mu?!..” diye bağırmış, kahvehânesi haşarât ile dolu olduğu halde Alemdar’ın dehşetinden (B.: Mustafa Paşa, Alemdar; Alemdar Paşa Vak’ası) başlarını pencerelerden çıkarıp bakmaya bile cesâret edememişler, kendi başları korkusu ile arka kapudan kaçarak dağılmışlardı; ve meşhur kahvehâne kapatılmışdı. Alemdar Paşa Vak’asından sonra, adını tesbit edemediğimiz bir diğer zorba tarafından tekrar açılmış, 1826 da Vak’ayı Hayriye’den sonra (B.: Yeniçeriler; Vak’ai Hayriye) temelinden yıkdırılmışdır. Mustafa Ağa zamanında içindekilerin çoğu baldırı çıplak gürûhu olduğu halde pek ziynetli, mükellef kahvehâne imiş.