Aslı ingilizce “brig”, iki direkli bir yelkenli gemi tipi; XVIII. ve bilhassa XIX. asırda Karadeniz, Marmara ve Akdeniz liman ve iskelelerinden İstanbul çarşı ve pazarlarını besleyen çeşidli mal ve erzâkı getirmiş, ve bu arada yolcu da taşımış yelkenli gemilerin pek çoğunu bu brik tipi tekneler teşkil etmişdir; hattâ buharlı gemilerin çoğalmasından sonra daha iş bularak gidip gelmişler; liman ortasında demir atarak ve şamandıralara bağlanarak, Sirkeci, Galata, Tophâne, Salıpazarı ve Halicin iki yakasında başdan denize salıp kıçdan sâhile palamar atarak sıra sıra dizilmişler; kara, beyaz, yeşil, kırmızı, sarı rengârenk tekneleri ile İstanbul sularının süsü, ve deniz manzarası ressamlarının da dâimâ ilgilendiği bir resim konusu olmuşlardır; hele yağmurlardan sonra durdukları yerde kurutmak üzere açdıkları, kiminin kirden açık kül rengi olmuş, kiminin de beyaz yelkenleri, yerler donmadıkça hepsi bilâ istisnâ yalın ayaklı ve türlü pitorenk kılıklı gemicileri ile bir sanatkâr önündeki kâğıtları ve tuvalleri hakikaten pek câzib doldurmuşlardır. Brikler deniz motorları yayıldıkdan sonradır ki, sâdece sür’atın doğurduğu rekabet yüzünden birer motor takmaya mecbur olmuş, ve yenileri de motorun icâb ettirdiği tâdillere göre inşâ edilmiş, brik tipi gemiler deniz yüzünden çekilmeğe başlamışd...

Aslı ingilizce “brig”, iki direkli bir yelkenli gemi tipi; XVIII. ve bilhassa XIX. asırda Karadeniz, Marmara ve Akdeniz liman ve iskelelerinden İstanbul çarşı ve pazarlarını besleyen çeşidli mal ve erzâkı getirmiş, ve bu arada yolcu da taşımış yelkenli gemilerin pek çoğunu bu brik tipi tekneler teşkil etmişdir; hattâ buharlı gemilerin çoğalmasından sonra daha iş bularak gidip gelmişler; liman ortasında demir atarak ve şamandıralara bağlanarak, Sirkeci, Galata, Tophâne, Salıpazarı ve Halicin iki yakasında başdan denize salıp kıçdan sâhile palamar atarak sıra sıra dizilmişler; kara, beyaz, yeşil, kırmızı, sarı rengârenk tekneleri ile İstanbul sularının süsü, ve deniz manzarası ressamlarının da dâimâ ilgilendiği bir resim konusu olmuşlardır; hele yağmurlardan sonra durdukları yerde kurutmak üzere açdıkları, kiminin kirden açık kül rengi olmuş, kiminin de beyaz yelkenleri, yerler donmadıkça hepsi bilâ istisnâ yalın ayaklı ve türlü pitorenk kılıklı gemicileri ile bir sanatkâr önündeki kâğıtları ve tuvalleri hakikaten pek câzib doldurmuşlardır. Brikler deniz motorları yayıldıkdan sonradır ki, sâdece sür’atın doğurduğu rekabet yüzünden birer motor takmaya mecbur olmuş, ve yenileri de motorun icâb ettirdiği tâdillere göre inşâ edilmiş, brik tipi gemiler deniz yüzünden çekilmeğe başlamışdır. Geçen asır sonunda İstanbul limanında bir brik (Münif Fehim’in bir kompozisyonu)