Geçen asır sonlarında yaşamış namlı hokkabazlardan Portakaloğlunun yardağı; Balat mûsevîlerinden idi; kara sakallı, sıska, fakat çok şirin yüzlü, sevimli, iyi huylu ve gaayet şen bir adamdı; yardaklığı îcâbı mütemâdiyen itilir, kakılır yerlere yuvarlanır, aldırış etmez, güler yüzü değişmezdi. Ustası Portakaloğlu yine o devirde yaşamış “Usta Kanarya” ve “Yosefin oğlu Bohor” gibi pek hünerli hokkabazlardan değildi, fakat yardağı bu Boyacıoğlu yüzünden onu ötekilere tercih ederlerdi; sünnet düğünlerinde, mesîrelerde çocukları, halkı eğlendiren, ustasının mârifetleri değil, yardağın maskaralıkları idi; yazın Mama, Libâde, Hünkârsuyu, Çırçır, Göksuda Dörtkardeşler gezer dururlardı. Boyacıoğlunun en ömür numaraları; ustanın külâhdan külâha kaçırdığı mantarlardan yuvarlakları yutuverip kızara bozara alı al, moru mor boğulma taklitleri yapmak; bir de tepeden boynuna kadar geçirdiği külâhı çıkaramayup yine çırpına çırpına sâhiden helâk olmuş gibi uzanmakdı, gülünmekden ziyâde acınacak hallere girerdi. Nihâyet faslın sonunda meydanın ortasındaki havuza atılırdı, havuzun bir parmak yosun tutmuş, sulucan dolu murdar sularını yuta yuta çıkar çıkmaz yine ite kakıla tozlara, topraklara bulanır, ve bu hâli pürmelâl içinde, elinde yardak defi seyircilerden onar, yirmişer para parsa toplar, hâline...

Geçen asır sonlarında yaşamış namlı hokkabazlardan Portakaloğlunun yardağı; Balat mûsevîlerinden idi; kara sakallı, sıska, fakat çok şirin yüzlü, sevimli, iyi huylu ve gaayet şen bir adamdı; yardaklığı îcâbı mütemâdiyen itilir, kakılır yerlere yuvarlanır, aldırış etmez, güler yüzü değişmezdi. Ustası Portakaloğlu yine o devirde yaşamış “Usta Kanarya” ve “Yosefin oğlu Bohor” gibi pek hünerli hokkabazlardan değildi, fakat yardağı bu Boyacıoğlu yüzünden onu ötekilere tercih ederlerdi; sünnet düğünlerinde, mesîrelerde çocukları, halkı eğlendiren, ustasının mârifetleri değil, yardağın maskaralıkları idi; yazın Mama, Libâde, Hünkârsuyu, Çırçır, Göksuda Dörtkardeşler gezer dururlardı. Boyacıoğlunun en ömür numaraları; ustanın külâhdan külâha kaçırdığı mantarlardan yuvarlakları yutuverip kızara bozara alı al, moru mor boğulma taklitleri yapmak; bir de tepeden boynuna kadar geçirdiği külâhı çıkaramayup yine çırpına çırpına sâhiden helâk olmuş gibi uzanmakdı, gülünmekden ziyâde acınacak hallere girerdi. Nihâyet faslın sonunda meydanın ortasındaki havuza atılırdı, havuzun bir parmak yosun tutmuş, sulucan dolu murdar sularını yuta yuta çıkar çıkmaz yine ite kakıla tozlara, topraklara bulanır, ve bu hâli pürmelâl içinde, elinde yardak defi seyircilerden onar, yirmişer para parsa toplar, hâline acıyan hanımlardan, beylerden çeyreği veren oldu mu sevincinden duramaz, “Bin yaşa yozum!...” diyerek yerlere kadar bir temennahı çakardı. Sermed Muhtar ALUS