Geçen asrın ikinci yarısında İstanbulun namlı bir terzisi, Hollanda tâbiiyetinde olup İkinci Sultan Abdülhamidin terzisi unvânını taşımakda idi; Sultan Abdülhamid her sene Parisde Rue de la Paix’deki Charvet müessesesine senede kırk kat esvab yapdırırdı, İstanbulda pâdişahın arzularını terzi Botter tesbit eder, Parisden gelen kostümler üzerinde tâdilât icat eder ise onları da Botter yapardı; renkler hâric (B.: Abdülhamid II) kumaşların intihâbı Parisdeki müesseseye bırakılmışdı. J. Botter kibar müşterilerine, kumaşı kendisinden bir kat kostümü 1200 franga yapardı; Türk parası ile alış verişi, muameleleri yokdu (!?). Terzihânesi Beyoğlunda Tünel civârında Narmanlı Hanı yakınında kendi milki olan binâda idi. Bu namlı terzi hakkında merhum Sermed Muhtar Alus İstanbul Ansiklopedisine vermiş olduğu notlarda kendine has üslûb ile şunları yazıyor: “J. Botter terzilerin en üstünlerinden sayılır. Tünel meydanından yukarı doğru yürüyünce sağda, şimdiki Narmanlı yurdunun karşısında, kendi malı olan binanın altındaydı. Fenerbahçeye gidilirken, denize karşı, oradaki köşklerin hepsinden daha mükellef; biri kendine, ikisi kızlarına mahsus üç villası; üçünün de tarhları renk renk yapraklarla mozayik gibi işlenmiş, nadide çiçeklerle donanmış, cicili bicili bahçesi vardı. “Beyoğlundaki mağaza...

Geçen asrın ikinci yarısında İstanbulun namlı bir terzisi, Hollanda tâbiiyetinde olup İkinci Sultan Abdülhamidin terzisi unvânını taşımakda idi; Sultan Abdülhamid her sene Parisde Rue de la Paix’deki Charvet müessesesine senede kırk kat esvab yapdırırdı, İstanbulda pâdişahın arzularını terzi Botter tesbit eder, Parisden gelen kostümler üzerinde tâdilât icat eder ise onları da Botter yapardı; renkler hâric (B.: Abdülhamid II) kumaşların intihâbı Parisdeki müesseseye bırakılmışdı. J. Botter kibar müşterilerine, kumaşı kendisinden bir kat kostümü 1200 franga yapardı; Türk parası ile alış verişi, muameleleri yokdu (!?). Terzihânesi Beyoğlunda Tünel civârında Narmanlı Hanı yakınında kendi milki olan binâda idi. Bu namlı terzi hakkında merhum Sermed Muhtar Alus İstanbul Ansiklopedisine vermiş olduğu notlarda kendine has üslûb ile şunları yazıyor: “J. Botter terzilerin en üstünlerinden sayılır. Tünel meydanından yukarı doğru yürüyünce sağda, şimdiki Narmanlı yurdunun karşısında, kendi malı olan binanın altındaydı. Fenerbahçeye gidilirken, denize karşı, oradaki köşklerin hepsinden daha mükellef; biri kendine, ikisi kızlarına mahsus üç villası; üçünün de tarhları renk renk yapraklarla mozayik gibi işlenmiş, nadide çiçeklerle donanmış, cicili bicili bahçesi vardı. “Beyoğlundaki mağazasında çifter çifter tezgâhlar, makastar, farazâ bir kostüm ısmarlıyacaksın. Kumaş ondan olarak, en aşağı 10 aded sarı lira. Redingot, bonjur, pardesü, palto buna kıyas, ve pahası daha yüksek. Şunu da unutmıyalım, o vakitler bizim beyefendiler arasında smokin ve frak modası hiç yok; ifrat alafrangalardan, “didon” kolpu takılmışlardan binde, estağfurulla yüz binde bir kişi müstesnâ. “Botter Efendi, Ağacamii sırasındaki eski meşhur ve mahud terzihaneyle yarışa çıkmış, hattâ bir aralık onu alt etmiş; paralı zevatın bütün mahdumlarını, damadlarını, mesire piyasalarının gediklisi şık beylerini celbetmişti. “Rakibini bastırmasına sebep, moda albümlerindeki basma kalıp resimlere bağlanmayışı; kendi gustosundan da değişiklikler katışı. Öbürü, kör değneğini bellemiş gibi, ayni aynine modelin eşini yapar, asortiliği kollar; halbuki bunun aklına esiverir: — Kruaze jaketin “pan” larını “angle droit” kesmiyeceğim; sizin bedene “rond” daha güzel gidiyor!. — “Collant” pantalon bu sezon demode, fakat siz de biraz “em bonpoint” var; pantalon çok dar lâzım!. — Bu gri pardesü içine ültra siyah saten dö liyon’dan bir “doublure” koyacağım; ne zaman kolunuzda taşıyorsunuz, komple ile “contraste” yapsın!. “Bu lüks terzibaşıya müdavim bulunulduğunu caddeden gelip geçen yâr ve ağyara göstermek için, konak arabasından inince mağazanın kapısında dakikalarca dikilip duranlar; duruş uzasın diye binbir bahâne arıyanlar; koltuklarında “Levant Herald”, “Stamboul”, “Moniteur Oriental” gazetelerile koşan müvezzileri çağırıp, bozukluğu varken çeyreği, mecidiyeyi uzatarak üstünü alıncaya kadar bekliyenler olurdu. Hattâ o devrin en fiyakalı kahve ve lokantası sayılan “Splendide” de, camekânın önünde bir limonata içer yahud pasta yerken, etrafa duyuracak sesle garsona seslenenler bile bulunurdu: — Niko, vestiyerde paltomun cebinde sigara paketim var, getir onu bana... Şu lâciverd tiftik, geçen hafta Botter’e yaptırdığım palto canım!..” (S. M. Alus, Not).