GÜRZ – Aslı farsca; bir savaş âleti olan ağır topuz, kullanılmasına elverişli uzunlukda bir sopa bulunur, ve hasmın üzerine, bilhassa başına oradan tutularak indirilirdi. Gülle şeklinde yuvarlak, yahud armûdi şekilli olan, ve çoğunlukla üzerleri de çivi çivi kabartmalı, pıtıraklı olurdu. Ecdadımız, “gürz” isminin yanında “Bozdoğan” adını da kullanmışlardır (B.: Bozdoğan, cild 6, sayfa 3060) Kullanılması acı bâzu kuvveti isteyen bir silâhdı. Evliyâ Çelebi XVII.Yüzyıl ortasında İstanbulda Gürz yapıcı ve satıcıları hakkında şunları yazıyor ve bâzı gürz çeşidlerinin de özel isimlerini veriyor: “Esnâfı Pehlivânanı Gürzbozan – 12 dükkkan,70 neferdir. Nice yüz zorâver Gurzbaz Pehlivanlar vardır, bu yetmiş nefer kârhâne sâhibleri olanlardır. Bu pehlivanlar kârhânede toplanıp Orta Çekme, Kesme, Asma, Salma, Çörtop, Şaştop gürzler ile idman ederler. Esnaf Alayında yaya olarak ve gürzleri başları üzerinde fırıl fırıl döndürerek rüstemânı geçerler..”