Kayışdağı eteklerinden çıkar, İçerenköyünün doğu kenarından geçerek Bostancıda Marmaraya dökülür; Onyedinci asır başlarından bu yana Çamaşırcıbaşı Kuloğlu Mustafa Beyin vakıf arâzisinden geçtiği için hâlâ kullanılagelen bir adı da Çamaşırcı Deresidir (B.: Bostancı Camii); İstanbul Belediyesinin Anadolu yakasında sınırını teşkil eder, bu derenin doğu tarafı, Belediye hududu dışında İstanbul Vilâyetinin Kartal kazâsı topraklarıdır; biri içerde yeni köprü, ikisi sâhilde, tiren yolu köprüsü ile târihî Bostancıbaşı köprüsü olmak üzere üstünde üç köprü vardır (B.: Bostancıbaşı Köprüsü). Yazın suyu azalır ise de tamamen kuruduğu görülmemiştir; sürekli yağmurda kabarır, ve Bostancıbaşı köprüsü ile deniz arasındaki son yatağını çamur, dal, ağaç, sürüklediği türlü şeyle doldurur; lâtife midir, ciddî midir ayırd edemedik, köylünün anlattığı bir fıkradır: “Derenin suyu azaldı mı, batak hâlindeki ağız taaffüne başlar, temizlenmesi için Kadıköy kaymakamlığına ve Belediyesine baş vururuz: — Dere bize âid değil, Kartala müracaat edin! derler; bu sefer Kartal Belediyesine gideriz; ayni cevâbı alırız. “Dere bizim değildir, Kadıköye gidin!” derler. “Lodos fırtınaları başladı mı, deniz, dere ağzına pırıl pırıl bir kum yığar, bu sefer kum çekmek isteriz, harcını yatıracak yer bulamayız. Kadıköy: “D...

Kayışdağı eteklerinden çıkar, İçerenköyünün doğu kenarından geçerek Bostancıda Marmaraya dökülür; Onyedinci asır başlarından bu yana Çamaşırcıbaşı Kuloğlu Mustafa Beyin vakıf arâzisinden geçtiği için hâlâ kullanılagelen bir adı da Çamaşırcı Deresidir (B.: Bostancı Camii); İstanbul Belediyesinin Anadolu yakasında sınırını teşkil eder, bu derenin doğu tarafı, Belediye hududu dışında İstanbul Vilâyetinin Kartal kazâsı topraklarıdır; biri içerde yeni köprü, ikisi sâhilde, tiren yolu köprüsü ile târihî Bostancıbaşı köprüsü olmak üzere üstünde üç köprü vardır (B.: Bostancıbaşı Köprüsü). Yazın suyu azalır ise de tamamen kuruduğu görülmemiştir; sürekli yağmurda kabarır, ve Bostancıbaşı köprüsü ile deniz arasındaki son yatağını çamur, dal, ağaç, sürüklediği türlü şeyle doldurur; lâtife midir, ciddî midir ayırd edemedik, köylünün anlattığı bir fıkradır: “Derenin suyu azaldı mı, batak hâlindeki ağız taaffüne başlar, temizlenmesi için Kadıköy kaymakamlığına ve Belediyesine baş vururuz: — Dere bize âid değil, Kartala müracaat edin! derler; bu sefer Kartal Belediyesine gideriz; ayni cevâbı alırız. “Dere bizim değildir, Kadıköye gidin!” derler. “Lodos fırtınaları başladı mı, deniz, dere ağzına pırıl pırıl bir kum yığar, bu sefer kum çekmek isteriz, harcını yatıracak yer bulamayız. Kadıköy: “Dere bizimdir” der. Kartal da: “Hayır, dere bizimdir, yatırılacak kum parasını bana getir.” der.