Maddeler
İstanbul Ansiklopedisi'nin A harfinden Z harfine tüm maddelerini bir arada inceleyin.
Ciltler
1944 ile 1973 yılları arasında A harfinden G harfine kadar yayımlanmış olan ciltlere göz atın.
Arşiv
Reşad Ekrem Koçu'nun, G ve Z harfleri arasındaki maddelerle ilgili çalışmalarını keşfedin.
Keşfet
Temalar veya belge türlerine göre arama yapın; ilk kez erişime açılan arşiv belgeleri arasında gezinin.
BORU
1): Demirden, kurşundan ve emsâli mâdenlerden içi boş çubuk; 2): Ağız ile çalınan mâdeni mûsiki âleti (H. Kâzım, Büyük Türk Lûgatı).
Argo olarak: Boş, mânasız söz; böyle konuşan adam; kafası boş, mânâsız adam; misâl:
Pırpırı oğlan içdiği esrarlı cıgaranın keyfi içindedir; biraz büyükce bir benzeri onun bu zehire kapılmış olmasını hoş görmemiş, nasihat yollu bir şeyler söylemiş, fakat konuşur iken küçüğün uyuduğunu görmüşdür, tartaklar:
— Ulan burunu be, nasihat veriyoruz sana be!..
— Boş ver be ağabey, bozma benim dalgamı...
Yem borusu — Kışla hayatından alınmış halk ağzı deyim: “bir zümrenin, bir sınıfın, yahud millet olarak toplumun menfaatini, refâhını sağlayacak, fakat yerine getirileceği şübheli vaid”; misâl:
Mebus seçimlerinin arifesinde hükûmet, memur maaşlarına mühim bir zam tasarısından bahseder:
— Memurlara bir yem borusu çalındı!..
Borusunu öttürmek, Borusu ötmek — Halk ağzı deyim; bir adamın mûhitinde sözünü geçirmesi, ve hattâ en geniş mânâsı ile nüfûz; misâller:
Yalın ayaklı pırpırı bir gazete ve müvezzii çocuk, mihnetli işi altında ezilmiş, bir liman vapurunda kamarot olmak ister ve müşterilerinden şöhretli bir muharrire yalvarır:
— Ne olur bey amca, söylesen de beni kamarot alsalar, senin borun öter orada bey amca!.
* Vaktiyle aldığı bir tavsiye kartı ile işin...
⇓ Devamını okuyunuz...
1): Demirden, kurşundan ve emsâli mâdenlerden içi boş çubuk; 2): Ağız ile çalınan mâdeni mûsiki âleti (H. Kâzım, Büyük Türk Lûgatı).
Argo olarak: Boş, mânasız söz; böyle konuşan adam; kafası boş, mânâsız adam; misâl:
Pırpırı oğlan içdiği esrarlı cıgaranın keyfi içindedir; biraz büyükce bir benzeri onun bu zehire kapılmış olmasını hoş görmemiş, nasihat yollu bir şeyler söylemiş, fakat konuşur iken küçüğün uyuduğunu görmüşdür, tartaklar:
— Ulan burunu be, nasihat veriyoruz sana be!..
— Boş ver be ağabey, bozma benim dalgamı...
Yem borusu — Kışla hayatından alınmış halk ağzı deyim: “bir zümrenin, bir sınıfın, yahud millet olarak toplumun menfaatini, refâhını sağlayacak, fakat yerine getirileceği şübheli vaid”; misâl:
Mebus seçimlerinin arifesinde hükûmet, memur maaşlarına mühim bir zam tasarısından bahseder:
— Memurlara bir yem borusu çalındı!..
Borusunu öttürmek, Borusu ötmek — Halk ağzı deyim; bir adamın mûhitinde sözünü geçirmesi, ve hattâ en geniş mânâsı ile nüfûz; misâller:
Yalın ayaklı pırpırı bir gazete ve müvezzii çocuk, mihnetli işi altında ezilmiş, bir liman vapurunda kamarot olmak ister ve müşterilerinden şöhretli bir muharrire yalvarır:
— Ne olur bey amca, söylesen de beni kamarot alsalar, senin borun öter orada bey amca!.
* Vaktiyle aldığı bir tavsiye kartı ile işini kolayca hallettiren ihtiyar kadın, partisi ikdârı kaybetmiş akrabasına tekrar baş vurur:
—Sana hiç bir şey yapamam teyzeciğim, borumuzun öttüğü devir geçti...
* Bu anlamda darbı mesel: “Borusunu öttüren Borazan başı”.
Tema
Folklor
Emeği Geçen
Tür
Ansiklopedi sayfası
Paylaş
X
FB
Bağlantılar
→ Kullanım Şartları
→ Geri Bildirim
İstanbul Ansiklopedisi kayıtlarıyla ilgili önerilerinizi istanbul.ansiklopedisi@saltonline.org adresine gönderebilirsiniz.
TÜM KAYIT
Kod
IAM060067
Tema
Folklor
Tür
Ansiklopedi sayfası
Biçim
Baskı
Dil
Türkçe
Haklar
Açık erişim
Hak Sahibi
Kadir Has Üniversitesi
Tanım
Cilt 6, sayfalar 2963-2964
Tema
Folklor
Emeği Geçen
Tür
Ansiklopedi sayfası
Paylaş
X
FB
Bağlantılar
→ Kullanım Şartları
→ Geri Bildirim
İstanbul Ansiklopedisi kayıtlarıyla ilgili önerilerinizi istanbul.ansiklopedisi@saltonline.org adresine gönderebilirsiniz.