Geçen asır başlarında İstanbul zenginlerinden bir mûsevî; servetini yeniçeri ocağı bezirgânı bir mûsevî ile berâber yeniçeri ocağının son zorba ağaları ile ortaklaşa, kırışa gayri meşrû yollardan yapmışdı. Yeniçerilerin kanlı bir şehir muhârebesi ile kaldırılmasından önce “Eşkinci” adı ile yeni bir sınıf tâlimli asker kaydine balandığı sıralarda bu Şabcı Bohorâçi, o devrin ricâlinden Hüseyin Paşa ile İzzet Paşaya: “Hiç beşyüz yıllık Ocağın kabûl etmediği tâlim başa çıkar şey midir? Bunun sonu kötüdür, başınızın çâresini arayın!.” demişdi. 1826 da Vak’ai Hayriyeden sonra Şabci Bohorâçi bir yeniçeri dostu ve türlü karışık, karanlık kirli para işlerinin fâil ve şerîki olarak îdam olundu ve bütün malları musâdere edildi. Bibl.: Cevdet Târihi, XII.