Zamanımızda hemen hiç kalmamışdır; iki kıyısını boydan boya lebi deryâda büyüklü küçüklü yalıların kapladığı yakın geçmişde, birinci cihan harbi arifesine kadar kayıklı seyyar satıcılar Boğaz içinin bir hususiyeti idi; bunlar da bilhassa manavlardı, mevsimine göre meyva ve sebzelerle doldurulmuş tek oturak yahud en çok iyi çifte bir kayıkla, hemen pencerelerin diblerinden geçerler; kayığın kıç tarafındaki manav, satıcı-çığırtkan da; mâlûm âhenkleri, edâları ile sattıkları şeylerin isimlerini bağırırdı; ki zamanımızın şehir içi atlı ve arabalı namavları ağzının ayni idi. Bu kayıklı satıcılar arasında bir de rum tuhâfiyeciler vardı, bunların bazıları kayıklarına bir kaç top da basma, patiska, pâzen koyarlardı, ve yalı diblerinden geçerlerken: “Metaksas!..” diye bağırırlardı. Çoğunun gedikli müşterileri bulunan yalılar vardı, ekseriyâ sipâriş üzerine de mal getirirlerdi, veresiye mal verirler, iyi mal, seçme mal getirirler, bir çok yalının ihtiyaclarını, pencereleri, yalı iskeleleri önünde temin ederek âcil küçük bir şey için yalı halkından birinin İstanbula gitmesine lüzum bırakmazlardı.