İstanbul halkı ağzı deyim; Hüseyin Kâzım Bey Büyük Türk Lugatında âmiyâne bir tâbir olduğuna işâret ile “yemek yemekden kinâye” diyor. Her yerde, her zaman kullanılmaz, neş’eli kalabalık âile sofralarında, toplu kır gezileri, mesîre yerleri sofralarında kullanılır, ve âmiyâne de değildir, lâtife yollu deyimdir; meelsâ bir paşa, yalısında verdiği mükellef bir ziyâfetde, rahat rahat: — Umûru devleti, mesâili hükûmeti bırakalım efendim, şimdi Boğaziçinde kavga var!.. diyebilirdi.