1875 ile 1880 arasında Eğrikapu civârında, o devrin mesirelerinden olan Hançerli Bostanda yanaşmalık yapan ve adı şâir Ne’bil Beyin bir manzûmesi ile edebiyat tarihimize geçen yalın ayak baldırı çıplak, fakat eli ayağı düzgün, kaşı gözü yerinde bir rum oğlan; Hançerli Bostan o devrin kalender meşreb münevverlerinin, yaz akşamları toplanub sohbet ve işret ettikleri yer olduğundan, bu Bodos oğlan da o zevâtin merguubu ve makbulü sâkileri imiş; hattâ kendisi de içüb sarhoş oldukda ayrıca köçeklik de eder, oynarmış. Hançerli Bastona gelenler arasında Defteri Hâkaanî kâtiblerinden ve kibar evlâdı Ziya Bey adında bir delikanlı varmış; hem son derecede güzel hem de o devrin en şık gençlerinden imiş; yanaşma Bodos ile pek sıkı fıkı bir dostluk kurmuş, bir müddet sonra da, şık küçük bey ile daltaban oğlan arasındaki dostluk bir münaferete kalbolmuş; yâran arasında türlü tahminlere yol açan bir münâsebetin aslı neden, sonra öğrenilmiş; meğer güzel Ziya Bey Fenerde İzmaro adında dilber bir rum kızına âşık olmuş, gaayet mahcub olduğu için kız ile görüşememiş, derdini bir gün bostanda yanaşma Bodosa açmış, bıçkın meşreb Bodos da küçük beyin recasını kabul ile İzmaroyu yola getireceğini vaad etmiş ve küçük beyden hizmeti karşılığı bir mıkdar para çekmiş, fakat, İzmaroyu görür, görmez pırpırı o...

1875 ile 1880 arasında Eğrikapu civârında, o devrin mesirelerinden olan Hançerli Bostanda yanaşmalık yapan ve adı şâir Ne’bil Beyin bir manzûmesi ile edebiyat tarihimize geçen yalın ayak baldırı çıplak, fakat eli ayağı düzgün, kaşı gözü yerinde bir rum oğlan; Hançerli Bostan o devrin kalender meşreb münevverlerinin, yaz akşamları toplanub sohbet ve işret ettikleri yer olduğundan, bu Bodos oğlan da o zevâtin merguubu ve makbulü sâkileri imiş; hattâ kendisi de içüb sarhoş oldukda ayrıca köçeklik de eder, oynarmış. Hançerli Bastona gelenler arasında Defteri Hâkaanî kâtiblerinden ve kibar evlâdı Ziya Bey adında bir delikanlı varmış; hem son derecede güzel hem de o devrin en şık gençlerinden imiş; yanaşma Bodos ile pek sıkı fıkı bir dostluk kurmuş, bir müddet sonra da, şık küçük bey ile daltaban oğlan arasındaki dostluk bir münaferete kalbolmuş; yâran arasında türlü tahminlere yol açan bir münâsebetin aslı neden, sonra öğrenilmiş; meğer güzel Ziya Bey Fenerde İzmaro adında dilber bir rum kızına âşık olmuş, gaayet mahcub olduğu için kız ile görüşememiş, derdini bir gün bostanda yanaşma Bodosa açmış, bıçkın meşreb Bodos da küçük beyin recasını kabul ile İzmaroyu yola getireceğini vaad etmiş ve küçük beyden hizmeti karşılığı bir mıkdar para çekmiş, fakat, İzmaroyu görür, görmez pırpırı oğlan da âşık olmuş, ve kız ile kendi hesâbına konuşmuş, İzmaro da tığ gibi bir şehbaz olan Bodosu divâne gibi sevmiş. Bodos türlü yalanlar ile küçük beyi oyalar iken, İzmaronun babası kızını bir akşam bostan yanaşmasını âguuşi muhabbetinde yakalamış ve Fenerde bir rezâlet kopmuş; fakat dilber İzmaro güzel Bodosundan vazgeçmemiş. Vakıa Hançerli Bostan yârânı arasında da sohbet mevzuu olmuş. Bostandaki akşamcılar arasında sık sık görülen devrin şâirlerinden Müneccimbaşızâde Nebil Bey de güzel Ziya Beyin ağzından şu manzûmeyi yazmışdır: Bodosa virme bu rütbe yüz İzmaro Milletindir iş olur sonra yaman İzmaro Boşboğazlıkdır onun hilkati bî şermü hayâ Seni hep halka ider bir bir ayan İzmaro Gerçi bir mertebede ben Bodosa muhtâcım Çünkü ol etti beni sana beyan İzmaro Bodosu vâsıta ettimdi bu işde ammâ Seni iğfal ediyor rûzü şeban İzmaro Ey gül goncei Meryem ki seninçün her dem Bülbül âsâ iderim âhü figan İzmaro Sana ben dil vireli yandı tutuşdu sabrım Hâlime bir kerecik bak da inan İzmaro Söyle lâyık mı o nahli emeli bâği vefâ Bodos olsun mu sana hâristan İzmaro Bostanın adı Hançerli deyû şöhretli Semtimizdir yürü gel seri revan İzmaro Açayım kollarımı hemçü çelîpâ şöyle Çekem âguuşa seni hokka dihan İzmaro Bana nisbetse yeter ey büti dîrhânei aşk Kalmadı hasret ile tâbü tüvan İzmaro Seni âşıklarına itmeli büti şekvâ Bodosu ol zaman it setrü nihan İzmaro Bana bir kere bak insaf ile bir de Bodosa Dir idim benzese ger pardon hemen İzmaro Fahridersem yeridir şükriderek şâmii seher Lütfi Hakdır bana bu hüsn ile an İzmaro Neyleyim etti beni sen gibi hunhâra esir Girmiyor gûşine hiç nâlei can İzmaro Aradan çıksın o menhus Bodosun nâmı yeter Boğacak hırsla beni çün hafakan İzmaro Nâ münâsib mahale gitme aman Madmuazel Belki bir kurt bulunur seni kapan İzmaro Bibl.: İhsan Hamamioğlu, Not.