Abdülmecid devrinin son yılları ile Abdülaziz devrinde ve İkinci Abdülhamidin ilk on yılı içinde Türkiye hizmetinde bulunmuş bir alman askeri; 1851 de İstanbula gelmiş, türk ordusunda vazife almış, git gide rütbeleri yükselerek 1885 de ferik, ve dâirei askeriyede, istihkâm ve inşaat şûbesinin istihkâm müfettişliğine tâyin edilmişdir. Gaayet, hoş meşreb, babacan halli, türklere içden bağlı ve muhabbetli bir adam imiş. O devirlerde bıyıkları matruş kimseler İstanbulda mevcud değil, Blum Paşa ise ferik rütbesinde, yaşlı balı adam olmasına rağmen sakalı da bıyıkları da tıraşlı, ayna gibi. Sokakda rastlayanlar durup bakarlar, akağaya benzetirlermiş. Âilesini hiç İstanbula getirtmemiş; Galata Kulesi civarındaki Büyükhendek sokağında bir evde oturur, mutlakaa dağlı tipi olacak Ilgazlardan, Yahud Kaz Dağlarından iri yapı, pençeli, zeberdest genç bir türk uşağı bulunurdu, o dağlı, uşağının kılık ve kıyâfetini aslaa değişdirtmez, yalnız pek temiz giydirtir, her işini de has mûtemedi olarak o delikanlıya gördürtürdü. Evinin kapusu dostlarına her zaman açık, ve onlara “çocuklarınızı da getiriniz, kısa bir misafirlik de olsa, çocuk sesi bir eve hayat zindeliği, ışık verir” dermiş. On onbir yaşındaki çocukları “Buyurunuz matmezel!.. Buyurunuz mösyö!..” diye hürmetle karşılar, pek nefis şekerle...

Abdülmecid devrinin son yılları ile Abdülaziz devrinde ve İkinci Abdülhamidin ilk on yılı içinde Türkiye hizmetinde bulunmuş bir alman askeri; 1851 de İstanbula gelmiş, türk ordusunda vazife almış, git gide rütbeleri yükselerek 1885 de ferik, ve dâirei askeriyede, istihkâm ve inşaat şûbesinin istihkâm müfettişliğine tâyin edilmişdir. Gaayet, hoş meşreb, babacan halli, türklere içden bağlı ve muhabbetli bir adam imiş. O devirlerde bıyıkları matruş kimseler İstanbulda mevcud değil, Blum Paşa ise ferik rütbesinde, yaşlı balı adam olmasına rağmen sakalı da bıyıkları da tıraşlı, ayna gibi. Sokakda rastlayanlar durup bakarlar, akağaya benzetirlermiş. Âilesini hiç İstanbula getirtmemiş; Galata Kulesi civarındaki Büyükhendek sokağında bir evde oturur, mutlakaa dağlı tipi olacak Ilgazlardan, Yahud Kaz Dağlarından iri yapı, pençeli, zeberdest genç bir türk uşağı bulunurdu, o dağlı, uşağının kılık ve kıyâfetini aslaa değişdirtmez, yalnız pek temiz giydirtir, her işini de has mûtemedi olarak o delikanlıya gördürtürdü. Evinin kapusu dostlarına her zaman açık, ve onlara “çocuklarınızı da getiriniz, kısa bir misafirlik de olsa, çocuk sesi bir eve hayat zindeliği, ışık verir” dermiş. On onbir yaşındaki çocukları “Buyurunuz matmezel!.. Buyurunuz mösyö!..” diye hürmetle karşılar, pek nefis şekerlemeler, pastalar ikram edermiş. Küçük misafir dostlarının hepsinin doğum tarihleri bir defterde kayıtlı: — Mehmed Bey, 3 oktober 1870 de doğdu, bugün 15 yaş 4 aylıksınız... — Ahmed Bey 9 april 1874 de doğdu, bugün 11 yaş iki ay, dört günlük oldu!.. dermiş. İstihkâmcılıkda çok adam yetişdirdiği söylenir. Sermed Muhtar Alus