İkinci Abdülhamidin son yıllarında, 1897 ile 1908 arasında Galatanın en namlı birahânelerinden biriydi, yeri Karaköy Palas’ın hemen tam karşısına düşer, elli altmış kişi alacak kadar genişçe bir yerdi. Gündüz bir lokanta olarak işler, akşamları bira düşkünlerinin toplandığı bir yer olurdu. Sâhibi bir yunanlı idi, çırakları da genç, eli ayağı düzgün seçme ve terbiyeli, müşterilerin etrafında pervâne gibi dönerler, her arzûlarını yerine getirmeye çalışırlardı, ve pek cömertce bahşiş toplarlardı. Lokanta yemeklerinin ekseriyetini soğuk yemekler teşkil eder, öğleyin sarf edilemeyen kısmını akşam üstü bira içenler temizlerdi. Tava balıkları ve salataları meşhurdu, ve bunlar sofralara pek mükellef bir şekilde arz olunurdu. Biranın küçük bardağı 60 para, dublesi 100 para idi. İlk açıldığı zamanlar Viyana birası verilirdi, sonraları o zamanlar pek meşhur olan Belgradın Yagodina biralarını getirmeğe başladı, daha sonra bu yabancı biraların yerini Bomonti birası aldı. Bomonti birasının nefâsetini yabancılar dahi tasdik ederlerdi. Birahânenin sahibi olan yunanlı için İstanbula yalın ayaklı bir gemi miçosu olarak geldiği, Kuledibi yosmalarından birini gönül eğlencesi olduğu, galata balozlarında uşaklık ettiği, bu birahâneyi bir rum kaptanın verdiği sermâye ile açdığı söylenirdi. Bizim gördü...

İkinci Abdülhamidin son yıllarında, 1897 ile 1908 arasında Galatanın en namlı birahânelerinden biriydi, yeri Karaköy Palas’ın hemen tam karşısına düşer, elli altmış kişi alacak kadar genişçe bir yerdi. Gündüz bir lokanta olarak işler, akşamları bira düşkünlerinin toplandığı bir yer olurdu. Sâhibi bir yunanlı idi, çırakları da genç, eli ayağı düzgün seçme ve terbiyeli, müşterilerin etrafında pervâne gibi dönerler, her arzûlarını yerine getirmeye çalışırlardı, ve pek cömertce bahşiş toplarlardı. Lokanta yemeklerinin ekseriyetini soğuk yemekler teşkil eder, öğleyin sarf edilemeyen kısmını akşam üstü bira içenler temizlerdi. Tava balıkları ve salataları meşhurdu, ve bunlar sofralara pek mükellef bir şekilde arz olunurdu. Biranın küçük bardağı 60 para, dublesi 100 para idi. İlk açıldığı zamanlar Viyana birası verilirdi, sonraları o zamanlar pek meşhur olan Belgradın Yagodina biralarını getirmeğe başladı, daha sonra bu yabancı biraların yerini Bomonti birası aldı. Bomonti birasının nefâsetini yabancılar dahi tasdik ederlerdi. Birahânenin sahibi olan yunanlı için İstanbula yalın ayaklı bir gemi miçosu olarak geldiği, Kuledibi yosmalarından birini gönül eğlencesi olduğu, galata balozlarında uşaklık ettiği, bu birahâneyi bir rum kaptanın verdiği sermâye ile açdığı söylenirdi. Bizim gördüğümüz sıralar kırk yaşlarında, pos bıyık, iri yarı, pençeli bir adamdı, pek az türkçe bilir, hayli para yapmış, parmağında elmas yüzük, yeleğinde altın köstek, kasabaşında bir banker edâsı ile otururdu.