Hüseyin Kâzım Bey “Büyük Türk Lügatı”nda: “Bin dirhem istîâb eden büyük şişe” diyor. M. Z. Pakalın da “Osmanlı Tarih Deyimleri ve Terimleri” isimli eserinde şunları yazıyor: “İki buçuk okka sulu şey alan şişeler; 1 okka 400 dirhem olduğundan 1000 dirhemlik demektir. Eskiden ayyaşça vâhidi kıyâsi sayılır ve bir oturuşda binlik devirmek rekortmenlik addedilirdi”. Her iki bilgin, “Binlik” tâbirinin yanında şişeyi hatırlıyor; eski İstanbul meyhânelerinde, binliklerin kullanıldığı devirde, rakı ve şarab, içki sofralarına şişe ile değil, güğüm ve desti ile getirilirdi, dolayısı ile rakı binlikleri pırıl pırıl kalaylı bakırdan, şarab binlikleri de toprakdan mâmul idi; hatta bakır rakı binliklerinin üzerine sarı pirinçden bir kalb şekli konulurdu, mânâsı; “Bunu yürekli olan devirir” idi; bu güğümlerden biri 1943 - 1944 senelerinde Samatyada meşhur ve Büyük Kuleli Meyhânesinde görülmüşdü; ve yanılmıyor isek üzerinde lâtin rakamları ile 1780 - 1790 gibi bir târih vardı. Bu târihi Gedikli Meyhâne kapandıktan sonra kimin elinde kalmış, ne olmuşdur bilmiyoruz.