“Bileğe takıan halka şeklindeki müzeyyenât (süs şeyleri); kuyuların ağzına konulan delik ve yuvarlak taş; topun ve tüfeğin namlusunun üzerine geçirilen halka, çember” (Türk Lûgatı). İstanbul ağzında, dolayısı ile garb Türkcesinde mecâzen hüner, sanat karşılığı olarak “altun bilezik” tâbiri kullanılır; misâler: Görücüye çıkmış hanımlar beğendikleri kızın evinde delikanlılarını medheder: Oğlan anası- İşte oğlumun resmi, Hak nazardan saklasın, bir içim su erkek güzelidir, huyu da yüzü gibidir. Oğlanın halası- Gözü takvim yaprağında gün sayıp aylık, maaş beklemiyor. Oğlumuzun altun bileziği var. Oğlanın yengesi- İnce marangozdur. Uzun çarşıda Benli Mehmed diye sordunuz mu, bir tanedir, kaleminin üstüne kalem vuranı yokdur... oğlanı azarlar: — Bre utanmaz!... adamcağız senin koluna altun bilezik takmaya çalışır, sen onun cebine elini uzat!.. Meşhur antikacılardan merhum Nureddin Rüşdi Büngül 1939 yılında basılmış olan “Eski eserler Ansiklopedisi” adındaki eserinin “Bilezik” maddesinde şunları yazıyor: “Bilezik ismi, “bilek süsü mânasına) Bilek Bezeği’nden bozmadır; bakırdan, gümüşden, altından, fayansdan, billurdan, hulâsa her şeyden yapılmışdır, üzerinde zümrüd, yakut, pırlanta, binlerce lira değerinde taşlar bulunanlar vardır. Şimdi moda olan (1939 da) Haleb işe bilezikleri ile sonr...

“Bileğe takıan halka şeklindeki müzeyyenât (süs şeyleri); kuyuların ağzına konulan delik ve yuvarlak taş; topun ve tüfeğin namlusunun üzerine geçirilen halka, çember” (Türk Lûgatı). İstanbul ağzında, dolayısı ile garb Türkcesinde mecâzen hüner, sanat karşılığı olarak “altun bilezik” tâbiri kullanılır; misâler: Görücüye çıkmış hanımlar beğendikleri kızın evinde delikanlılarını medheder: Oğlan anası- İşte oğlumun resmi, Hak nazardan saklasın, bir içim su erkek güzelidir, huyu da yüzü gibidir. Oğlanın halası- Gözü takvim yaprağında gün sayıp aylık, maaş beklemiyor. Oğlumuzun altun bileziği var. Oğlanın yengesi- İnce marangozdur. Uzun çarşıda Benli Mehmed diye sordunuz mu, bir tanedir, kaleminin üstüne kalem vuranı yokdur... oğlanı azarlar: — Bre utanmaz!... adamcağız senin koluna altun bilezik takmaya çalışır, sen onun cebine elini uzat!.. Meşhur antikacılardan merhum Nureddin Rüşdi Büngül 1939 yılında basılmış olan “Eski eserler Ansiklopedisi” adındaki eserinin “Bilezik” maddesinde şunları yazıyor: “Bilezik ismi, “bilek süsü mânasına) Bilek Bezeği’nden bozmadır; bakırdan, gümüşden, altından, fayansdan, billurdan, hulâsa her şeyden yapılmışdır, üzerinde zümrüd, yakut, pırlanta, binlerce lira değerinde taşlar bulunanlar vardır. Şimdi moda olan (1939 da) Haleb işe bilezikleri ile sonradan çıkma kalın bilezikler, Kayseri Burması, Trabzon Hasırı denilen altın ve gümüşden yapılmış bileziklerdir; mâliyet fiâtından % 10 ve 20 kârı ile satılabilir”. İstanbulda kuyu bilezikleri arasında, büyük ekseriyeti mermerden, hem şekil ve tezyinâtı, hem de taş işçiliği bakımından kıymetli sanat eserleri vardır. Suyundan bir semt halkının, yâhud bir medresede, mektebde okuyan gençlerin ve çocukların, veya bir tekkenin dervişlerini istifâdesi için açılmış hayır eseri kuyuların bilezikleri üzerine de ekseriyâ kuyunun açıldığı târih ile hayır sâhibinin adı da hak edilmişdir. Kitâbeli, kitâbesiz güzel kuyu bilezikleri, bu ansiklopedide, kuyuların bulundukları yerlerde muhakkak tesbit edilmişlerdir.