1890 ile 1895 arasında Beşiktaşda Has Fırın yanında güzelliği ile meşhur bir yorgancı kalfası idi, o devrin kendi boyundan bütün gençleri gibi tulumbacılık âleminde de şan vermişdi. Karadeniz yalısı uşağı bir bıçkın olub Tophâne kâtiblerinden Üsküdarlı Âşık Râzi’nin naklettiğine göre Beşiktaş konuklarına, saraylarına gaayet ağır incili, sırmalı gelin, lohusa, sünnet düşekleri yorganları dikerlermiş; bir yaz günü Serencebey Yokuşunda bir konağa iki ağır çeyiz yorganı dikmişler, yorganları konağa bu Bilâl götürmüş, hava sıcak, yol dik, yükün de hatırı sayılır, terlemiş, yorulmuş, aslında sine uryan, kollar, paçalar sıvalı, yalın ayağında şıpıtık yemeni, pırpırı tulumbacı, esnaf civeleği, emâneti harem kapusuna çıkan arab bacıya teslim etmiş, terini silip bir bardak su istemiş, içip bardağa geri verdiği bacı: — Allah şükretsene oğlum.. demiş. Bilâl de: — Şu yorganlara iki ay el emeği, göz nuru ile iğne vurdum, gelin kızla altına girecek elin oğlu, ben de bir bardak suya Yârabi şükür diyeyim, oldu mı bacı!.. demiş. Evin biricik kızı kafes ardında genç ve dilber yorgancıyı seyredermiş, bu sözü de işidince yıldırımla vurulmuş gibi âşık olmuş, bir paşa oğlunun nişan yüzüğünü atmış, “Ya kendini öldürürüm, ya yorgancı!.” demiş, ayak diremiş; kızın babası hem evlâdına düşkün, hem saraya me...

1890 ile 1895 arasında Beşiktaşda Has Fırın yanında güzelliği ile meşhur bir yorgancı kalfası idi, o devrin kendi boyundan bütün gençleri gibi tulumbacılık âleminde de şan vermişdi. Karadeniz yalısı uşağı bir bıçkın olub Tophâne kâtiblerinden Üsküdarlı Âşık Râzi’nin naklettiğine göre Beşiktaş konuklarına, saraylarına gaayet ağır incili, sırmalı gelin, lohusa, sünnet düşekleri yorganları dikerlermiş; bir yaz günü Serencebey Yokuşunda bir konağa iki ağır çeyiz yorganı dikmişler, yorganları konağa bu Bilâl götürmüş, hava sıcak, yol dik, yükün de hatırı sayılır, terlemiş, yorulmuş, aslında sine uryan, kollar, paçalar sıvalı, yalın ayağında şıpıtık yemeni, pırpırı tulumbacı, esnaf civeleği, emâneti harem kapusuna çıkan arab bacıya teslim etmiş, terini silip bir bardak su istemiş, içip bardağa geri verdiği bacı: — Allah şükretsene oğlum.. demiş. Bilâl de: — Şu yorganlara iki ay el emeği, göz nuru ile iğne vurdum, gelin kızla altına girecek elin oğlu, ben de bir bardak suya Yârabi şükür diyeyim, oldu mı bacı!.. demiş. Evin biricik kızı kafes ardında genç ve dilber yorgancıyı seyredermiş, bu sözü de işidince yıldırımla vurulmuş gibi âşık olmuş, bir paşa oğlunun nişan yüzüğünü atmış, “Ya kendini öldürürüm, ya yorgancı!.” demiş, ayak diremiş; kızın babası hem evlâdına düşkün, hem saraya mensub, dedikoduya önleyemez ise de rezâlete meydan vermez, nişan bozulur, o yaz kız tarafı Erenköyde yeni yapılırcasına tâmir görmekde olan köşklerine, daha içinden ustalar çıkmamış iken taşınırlar. Yorgancı Bilâl de iç güveyisi olarak alınır, el emeği, göz nuru ile iğne vurduğu yorganın altında gelin kıza da kavuşur. Külhânî Âşık Râzi, Bilâlin güzelliğini bir manzûme ile övmüşdür, fakat her neden ise bu son faslı znazım diline vermemiş, “Bilâl kibar damadı olduktan sonra da esnaf kılık kıyâfetini değiştirmedi, hattâ sandık kolu altına girib tulumbacılık da yaptı, yalnız pırpırılığı bırakdı, fes altından perçem salma, paça sıvayıp ve yemeni ökçesi basıp topuk nümâyişinden vaz geçdi, yaz kış açık duran mintan yakasını ilikledi, bir de ayağını meyhâneden kesdi, aslında ara sıra uğradı, hiç gütmez oldu” diye anlatmışdı. Manzûme şudur: 1. Bir güzelden size vereyim haber On dokuz yaşında nûru mücessem Başın dize alsam olsam da berber Terzi olup pirehenin ben diksem 2. İsmi şerifi ol şâhın Bilâldir Eseri Kudrettir o nakşi hüsün Bu güzeli sevmek vallah helâldir Rahmettir ki gökden yere dökülsün 3. Yorgancılık olmuş kâr ile kesbi İğne vurur tiri müjgânı ile Gelin kızlar bilse ol şekerlebi Yorgancı benim dir, yorganı ile 4. Dökülmüş al fesden kara kâkülü Bir tutam düşmüş kaşın üstüne Bu yanık âşıkın savruldu külü Yârin semti Beşiktaşın üstüne 5. Nazlı nârin uzun boylu tığ gibi Sarmışdır al kuşak o ince beli Vahşi vahşi bakışların sebebi Şâhin başda esen çapkınlık yeli 6. Ya efendim o ayaklar o eller Levendâne reftâr bıçkın edâsı Mestâne okurken şarkı gazeller Kanarya bülbül mü aceb sedâsı 7. Londrin çuhalar açmış o şûhu Hele tavşan kanı kadife yelek Bin güzel içinde söyleyin yâhu Var mı böyle tulumbacı civelek 8. Şehri İstanbulu saldı velvele Güzeller serveri o Beşiktaşlı Dil hânesin verdik yangın aleve Koş gel tulumbacım ey şâhin başlı 9. Âşık Râzı kendi bağlar gözünü Kurban olmuş güzellerin yoluna Sözde ızhâr ider âşık özünü Lütfet bir selâm ver garib kuluna. Vâsıf Hiç Öyle zan ediyoruz ki tamamlanmamış bir manzûmedir.