Mecâzi deyim; kadim giyim eşyasından olan kaftan tarihe mal olmuş bulunduğu halde bu deyim İstanbullu ağzında hâlâ kullanılmaktadır; “lâyık, münâsib, uygun” mânasındadır; bilhassa bir işin, bir mevkiin ehline verilmesinde kullanılır; misâller: Tıb tahsil eden hanım kıza biçilmiş kaftan çocuk doktorluğudur. Tezyif için de kullanılır: Anam hanımsultan, babamız paşa Hem güzellik tâcı konulmuş başa Bak efendim sen alın yazısına Verelim toyluğa, on yedi yaşa Yalın ayak, bakır taslı tepesi Pırpırılar gürûhunun fesi Tulumbacılığa sardım hevesi Kışlayı açdılar ben samur kaşa İtlik libâsını giydirdi şeytan Ben şâhi hûbâna biçilmiş kaftan Paşa baba vâlidem hanım sultan Vuradursun başların taşdan taşa