Halk ağzı deyimi; mânâlı bakışla, tebessüm ile istihzâ, alay etmek; misâl: “Bu mahalle benim yalın ayak yarım pabuc dokumacı çıraklığı yapdığımı bilir, oğlanın düğününü Hiltonda yaparsam herkes bana bıyık altından güler, ben kendime güldürmem!..” Bir özel büroda senli benli olmuş yaşlı ve rind şef ile yosmacık daktilo arasında: — Bana bıyık altından gülüyorsunuz! benim gülünecek nem var amca? — Kızmaz isen sayayım... — Kızmam! — Çok güzelsin, incesin, zarifsin, baharda papatya gibi bir kızsın... şu kiraz dudaklı, inci dişli ağzından başlayalım, batağa girmiş geviş getirir manda gibi nedir o durmadan şak şak şak çiğnediğin sakız?!.. — O sakız değil, ciklet!.. — !!??.