Eski tulumbacı ıstılahlarından. Yangın tulumbası sandığını “Uşak” denilen dört tulumbacı taşırdı; sbu dört tlumbacı bir takım teşkil ederdi. Her mahallenin, semtin sandık efrâdı, o mahallenin, semtin büyüklüğüne, şenliğine, hakı arasında avam tabakası, ayaktakımının kesâfetine göre yangına giderken üç dört takım teşkil ederdi. Yangına giderken, şangın tönüşü takım değiştirilirdi; takımlar birinci,i kinci, üçüncü, dördüncü takım diye rakam yerine tulumbacı zevkine göre bulunmuş isimlerle anılırdı; işte bu arada “Beygirci” sandıkların birinci takımlarına verilmiş isimdir. İkinci, üçüncü, dördüncü takımların isimleri de sıra ile Mulu, Karakaçan, Zeybek idi. Beygirci ismi ilk defa Üsküdar tulumbacılarından çıkmışdır. Yolda takımları sandığın ikinci reisi sevk ve idâre eder, takım değişdireceği zaman da, meselâ sandık kolu altındaki takım alınacak, sandık birinci takımın omuzlarına geçecik ise, ikinci reis emrini: — Beygirci!.. diye bağırarak verirdi. (B. : Tulumbacılık, Tulumbacılar.) Vâsıf Hiç