Onyedinci asırda Osmanlı Sarayının ak hadımı (tavâşâ) ağlarından, henüz yedi yaşında bir sahî iken tahta oturtulan Dördüncü Sultan Mehmedin ilk yazı hocasıdır. Yeniçeri Ocağı ağalarınıın tagallüb devrinde Yeniçeri Ağası iken sadırâzam olmuş Kara Murad Paşa içkiye fazlaca düşkündü ve ayak takımından şehir oğlanı yârânı ile lâubâli ülfeti yüzünden bir ara çirkin dedikodular çıkmışdı; saraydaki düşmanları tarafından vezirin ahvâli pâdişaha anlatıldı; hicrî 1059 (milâdî 1649) yılında, vezir çocuk pâdişahdan bir hattı hümâyûn aldı. Sultan Mehmed; “Ben seni bağ ve bağçelerde iyşü işretde olmak için mi vezir yapdım? Umûru memleket ile bir hoşça uğraş, bir daha ayyaşlığını işitmeyeyim, yoksa senin başını keserim!..” diyordu. Kara Murad Paşa hem korkdu, hem kızdı; Divanda Reisülküttâb Efendiye: — Bu vakte kadar hangi emri mühim ve mashalatı lâzime tâtil olundu?” Bu yazı erbâbı nifâkın ilkaasıdır!.. dedi. Reis Efendi de: — Sultânım herkesden iyi bilir, bedhahların nifâkı olduğu belli!... cevâbını verdi. Bunun üzerine Sadırâzam çocuk pâdişâhın yazı hocası Beşir Âğayı çağırttı ve aldığı hattı hümâyûnu göstererek: — Böyle edâyı pâdişah ne bilir, bu kimin tâlimidir, zâhir senin tâlimindir!.. diye payladı, Beşir Ağa: — Hattı hümâyunlardaki elfâzın nasıl yazılacağını süal buyurdukca “bâşın keser...

Onyedinci asırda Osmanlı Sarayının ak hadımı (tavâşâ) ağlarından, henüz yedi yaşında bir sahî iken tahta oturtulan Dördüncü Sultan Mehmedin ilk yazı hocasıdır. Yeniçeri Ocağı ağalarınıın tagallüb devrinde Yeniçeri Ağası iken sadırâzam olmuş Kara Murad Paşa içkiye fazlaca düşkündü ve ayak takımından şehir oğlanı yârânı ile lâubâli ülfeti yüzünden bir ara çirkin dedikodular çıkmışdı; saraydaki düşmanları tarafından vezirin ahvâli pâdişaha anlatıldı; hicrî 1059 (milâdî 1649) yılında, vezir çocuk pâdişahdan bir hattı hümâyûn aldı. Sultan Mehmed; “Ben seni bağ ve bağçelerde iyşü işretde olmak için mi vezir yapdım? Umûru memleket ile bir hoşça uğraş, bir daha ayyaşlığını işitmeyeyim, yoksa senin başını keserim!..” diyordu. Kara Murad Paşa hem korkdu, hem kızdı; Divanda Reisülküttâb Efendiye: — Bu vakte kadar hangi emri mühim ve mashalatı lâzime tâtil olundu?” Bu yazı erbâbı nifâkın ilkaasıdır!.. dedi. Reis Efendi de: — Sultânım herkesden iyi bilir, bedhahların nifâkı olduğu belli!... cevâbını verdi. Bunun üzerine Sadırâzam çocuk pâdişâhın yazı hocası Beşir Âğayı çağırttı ve aldığı hattı hümâyûnu göstererek: — Böyle edâyı pâdişah ne bilir, bu kimin tâlimidir, zâhir senin tâlimindir!.. diye payladı, Beşir Ağa: — Hattı hümâyunlardaki elfâzın nasıl yazılacağını süal buyurdukca “bâşın keserim” lâfzının imlâsını öğretmişimdir, ama bu hattı hümâyûnun yazıldığından ve kimin tâlim ve ilkaası olduğundan haberim yokdur!.. dedi. Ak hadım hocanın söylediği muhakkak idi; fakat Kara Murad Paşanın içine bir vehim düşmüş idi, Beşir Ağayı tehdid etti: — Bir daha pâdişaha meşk verme, belki sarayda dahi durma, git. Yenikapı Sarayında otur!.. dedi. Beşir Ağa korkdu, yazı hocalığından o gün ayrılarak Yenikapu Sarayına çekildi. Yenikapu Sarayı denilen yer, saraydaki ak hadım ağaların emekliye ayrıldıkları zaman, zamanımızın tâbiri ile içinde, bir nevi pansiyon hayatı geçirdikleri mîrî bir konak idi. Hoca Beşir Ağanın hayatı hakkında başka kayde rastlanamadı.