Başrolünü zamanımızın şöhretli şarkıcısı Zeki Mürenin oynadığı film; Kemal Film müessisi tarafından çevrilmiş olup 2650 metro uzunluğundadır; senaryosu Sâdık Şendil tarafından yazılmışdır, Deniz Tanyeli, Şâziye Moral, Turan Seyfioğulu ve Melâhat İçli de filmde ön plândaki rolleri almışlardır. Filmin konu özü şudur: Kundura boyacısı küçük delikanlı Bedri (Z. Müren), mûhitinde, ayakdaşları arasında Berduş lâkabı ile anılır. Aralarında hayli yaş farkı olan büyük erkek kardeşinin ağır ve zâlim baskısı altındadır, aslında bir şerir olan bu ağabey bir kahve - meyhâne işletmektedir, gündüzleri boyacılık yapan, akşamları da meyhânesinde hem çırak olarak çalışan, hem de şarkılar okuyan Berduşun boyacılıkdan kazandığı paraları elinden almaktadır. Sesi güzel olduğu kadar vechen de dilber çocuk olan Berduş, bir gün Boğaziçi vapurlarından birinde, düşürdüğü para çantasını götürüp sâhibine vermek vesilesi ile genc ve güzel bir kızla tanışır; küçük hanım da çok zengin olan teyzesinin himâyesinde yaşamaktadır. Ağabeyisinin zâlim pençesi altındaki Berduşu Boğaziçindeki kâşâneye bağçıvan olarak alırlar. Kızla oğlan arasında, yekdiğerine aslâ açamayacakları bir gönül alâkası başlar. Fakat Berduşun bu mâsum saadeti uzun sürmez, şerîr ağabeyin avenesinden bir hayta oğlanın çalıştığı yeri keşfeder; ik...

Başrolünü zamanımızın şöhretli şarkıcısı Zeki Mürenin oynadığı film; Kemal Film müessisi tarafından çevrilmiş olup 2650 metro uzunluğundadır; senaryosu Sâdık Şendil tarafından yazılmışdır, Deniz Tanyeli, Şâziye Moral, Turan Seyfioğulu ve Melâhat İçli de filmde ön plândaki rolleri almışlardır. Filmin konu özü şudur: Kundura boyacısı küçük delikanlı Bedri (Z. Müren), mûhitinde, ayakdaşları arasında Berduş lâkabı ile anılır. Aralarında hayli yaş farkı olan büyük erkek kardeşinin ağır ve zâlim baskısı altındadır, aslında bir şerir olan bu ağabey bir kahve - meyhâne işletmektedir, gündüzleri boyacılık yapan, akşamları da meyhânesinde hem çırak olarak çalışan, hem de şarkılar okuyan Berduşun boyacılıkdan kazandığı paraları elinden almaktadır. Sesi güzel olduğu kadar vechen de dilber çocuk olan Berduş, bir gün Boğaziçi vapurlarından birinde, düşürdüğü para çantasını götürüp sâhibine vermek vesilesi ile genc ve güzel bir kızla tanışır; küçük hanım da çok zengin olan teyzesinin himâyesinde yaşamaktadır. Ağabeyisinin zâlim pençesi altındaki Berduşu Boğaziçindeki kâşâneye bağçıvan olarak alırlar. Kızla oğlan arasında, yekdiğerine aslâ açamayacakları bir gönül alâkası başlar. Fakat Berduşun bu mâsum saadeti uzun sürmez, şerîr ağabeyin avenesinden bir hayta oğlanın çalıştığı yeri keşfeder; iki haydud, Berduşun yardımı ile klavuzluğu ile zengin teyzenin evini soymağa karar verirler, oğlanı ölüm tehdidi ile ele geçirirler ve bir gece, içinde pek kıymetli eşya bulunan köşke girerler. Fakat Berduş, evin kızını çok sevdiği ve zengin halaya da son derecede hürmet ettiği için, arzusuna rağmen kılavuzluk yapdığı haydutlara ihânet eder, ev halkını uyandırmak için büyük vazoyu kasden düşürerek kırar. Uyanan küçük hanım ile zengin bayan bir an için Berduşu hırsızların soygunu hazırlamak için eve sokdukları bir kopuk zannederler. Fakat Berduş şerir ağabeyi ile boğuşur iken hakikat çabuk anlaşılır ise de oğlan bir tabanca kurşunu ile ağır yaralanır ve ölür. Filmde Berduş çok zayıf bir tipdir; ne iyi bir meyhâne çırağı, ne tipik bir boyacı ve ne de “berduş” dur; meşhur şarkıcının fevkalâde gayretine ve simâ çâzibesine rağmen canlanamamışdır. Hâneberduşluğu üstünde dâimâ yapcık kalan Bedriye filmin boyunca sâdece acınıyor, filmin kahramânı “azınacak” olunca da film, Z. Mürenin şarkıları ile sesi sâyesinde ancak ayak sürüyerek bitiyor. Aynı zamanda bir bestekâr olan Z. Müren bu film için, sözü de kendisinin bir şarkı bestelemiştir, güfte şudur: Ben yaralı bir kuşum Kimsesizim, berduşum Gönül aşkını arar Istırabiyle kanar Şu zavallı kalbimde Genclik ateşi yanar Ben yaralı bir kuşum Kimsesizim, berduşum... Bu şarkının nakaratı, garb edebiyatı ile meşgul olanlara, Victor Hugo’nun “Sefiller” romanında yaşca çocuk büyük hâneberduş Gavroche’un, bir ihtilâlde, barikad önünde vurulup ölürken söylediği şarkıyı hatırlatıyor: “Vuruldum, yere düşdüm, Voltaire (Volter)’in hatâsı; küçük bir kuşdum, Rousseau (Russo)’nun hatâsı!..”; fakat hâneberduş Gavroş ile berduş Bedri arasında karlı dağlar vardır.