Zamanımızda tek ustası kalmamışdır, sakal düzeltir iken kenar kılları, iki kaş arası kıllarını, kaşın şeklini bozan serpinti kılları ve kulak kıllarını makas ve ustura kullanmayarak ibrişim telleri arasında gaayetle hüner isteyen bir usûl ile büküp kesmek sûreti ile alan berberlerdir. Bunların içinde öyle ustalar var idi ki, sakalları henüz çıkmaya başlayan genclerin yanak derileri sertleşmesin diye yüzlerine ustaca vurmazlar, o körpe delikanlıların ayva tüylerini de ibrişimle alırlardı ve bir gencin yüz tıraşı üzerinde iki saat uğraşırlardı. 1880 - 1890 arasında bilhassa kibar küçük beyler, onlara taklid ile, başlarında güzellik tâcı olub da Allahın takdiri fakir evlâdı olarak doğmuş bıçkın meşreb tâzerûlar, yalın ayaklarına çorab almazlar ibrişim berberlerine tıraş olurlardı. İbrişim berberlerinin en namlı ustası Nuriosmâniyede, 1960 da Bozacı Sinanın dükkânının yanındaki dükkânda ermeni Berber Hacı idi. İri yarı, iri pençeli, pos bıyıklı bir adam imiş, fakat o kaba parmakların ibrişim bükmedeki hüneri bir hârika imiş. Dükkâna gelince kundurayı, çorabı çıkarır, kadim berberler annesince yalın ayağına takunya giyermiş ve beline de bir ibrişim futa bağlarmış. İbrişim tıraşının Süleymaniyedeki Tiryâki Çarşısı berberlerinden de yapıldığı söylenir. Ustura tıraşında bir çeşid erkekli...

Zamanımızda tek ustası kalmamışdır, sakal düzeltir iken kenar kılları, iki kaş arası kıllarını, kaşın şeklini bozan serpinti kılları ve kulak kıllarını makas ve ustura kullanmayarak ibrişim telleri arasında gaayetle hüner isteyen bir usûl ile büküp kesmek sûreti ile alan berberlerdir. Bunların içinde öyle ustalar var idi ki, sakalları henüz çıkmaya başlayan genclerin yanak derileri sertleşmesin diye yüzlerine ustaca vurmazlar, o körpe delikanlıların ayva tüylerini de ibrişimle alırlardı ve bir gencin yüz tıraşı üzerinde iki saat uğraşırlardı. 1880 - 1890 arasında bilhassa kibar küçük beyler, onlara taklid ile, başlarında güzellik tâcı olub da Allahın takdiri fakir evlâdı olarak doğmuş bıçkın meşreb tâzerûlar, yalın ayaklarına çorab almazlar ibrişim berberlerine tıraş olurlardı. İbrişim berberlerinin en namlı ustası Nuriosmâniyede, 1960 da Bozacı Sinanın dükkânının yanındaki dükkânda ermeni Berber Hacı idi. İri yarı, iri pençeli, pos bıyıklı bir adam imiş, fakat o kaba parmakların ibrişim bükmedeki hüneri bir hârika imiş. Dükkâna gelince kundurayı, çorabı çıkarır, kadim berberler annesince yalın ayağına takunya giyermiş ve beline de bir ibrişim futa bağlarmış. İbrişim tıraşının Süleymaniyedeki Tiryâki Çarşısı berberlerinden de yapıldığı söylenir. Ustura tıraşında bir çeşid erkeklik asâleti görenler, bir delikanlının yanak derisi taâvetine itinâsını da garibseyenler ibrişim tıraşına tıraş demez, “yolunma”, böyle tıraş olanlara da “yoluk” derlerdi: — Küçük beyim yolunmuş, sürmesi ile allığı eksik.. — Şıkırdım yine yolunmaya gidiyor. — Babası kayıkcı, anası çamaşıra gider, ayağında çorabı yok, yolunma nesine itin... gibi dedikodular yapılırdı. Konakda ihtiyar dadı üzülür — Paşa babasının on tâne alaman usturası, var, eve her gün berber gelir, küçük bey yolunmadan ne zaman vazgeçecek... der. Mutaassıb kız babası izdivac teklifini red eder: — Yoluk oğlana kız vermem... Fakat hoş görenler de çıkar: — Gençlikdir, heveslidir, yolunacağı, kılları sertleşinceye kadar... derlerdi. Münir Süleyman Çapanoğlu