Üçüncü Sultan Selim devri ricâlinden; İstanbula 1744 - 1745 arasında Anadoludan yalın ayağı yarım pabuclu on beş yaşında bir bekâr uşağı olarak gelmiş idi, vilâyeti tesbit edilemedi; boylu boslu, güçlü kuvvetli bir genc irisi idi, hemşehri himâyesi ile Darbhâneye hammal olarak girdi ve uzun yıllar hammallık yapdı; son derecede zekî idi, fakat hevesi olduğu halde kaba ve ağır işi icâbı okuma yazma öğrenememiş, câhil kalmışdı, bir klişe hâlinde ancak adını yazabilirdi; Darbhâne memurlarına hulûl etti, Darbhâne işlerini de iyi kavradığı için hamallıkdan kâtibliğe (!?) yükseldi, bir müddet sonra Darbhânede mühim bir memuriyet olan Kepçe Kâtibliğine terfi etti; giderek ayarcı, ayarcıbaşı oldu; nihâyet Darbhâne Emîni, Üçüncü Slutan Selim zamanında da, Nizâmı Cedit ıslâhatında Darbhâne Nâzırı oldu. Çalışdığı ve nihâyet bütün idâresini eline aldığı müessese dolayısı ile İstanbul sarrafları ile yakın münasebet tesis etmişdi; her halde meşrû denilemez, en hafifinden tefe yolu ile büyük bir servet yapdı ve kendisine “Delizengin” lâkabı takılacak kadar nümâyişli yaşamaya başladı; Nizâmı Cedidin başlıca tarafdarlarından biri oldu; mutaassıb muhâfazakârlar ile yeniçerilerin düşmanlığını kazandı; İrâdı Cedide adı ile konulan yeni vergide büyük sûiistimallere karışdı, amme nefretini üzerine çekd...

Üçüncü Sultan Selim devri ricâlinden; İstanbula 1744 - 1745 arasında Anadoludan yalın ayağı yarım pabuclu on beş yaşında bir bekâr uşağı olarak gelmiş idi, vilâyeti tesbit edilemedi; boylu boslu, güçlü kuvvetli bir genc irisi idi, hemşehri himâyesi ile Darbhâneye hammal olarak girdi ve uzun yıllar hammallık yapdı; son derecede zekî idi, fakat hevesi olduğu halde kaba ve ağır işi icâbı okuma yazma öğrenememiş, câhil kalmışdı, bir klişe hâlinde ancak adını yazabilirdi; Darbhâne memurlarına hulûl etti, Darbhâne işlerini de iyi kavradığı için hamallıkdan kâtibliğe (!?) yükseldi, bir müddet sonra Darbhânede mühim bir memuriyet olan Kepçe Kâtibliğine terfi etti; giderek ayarcı, ayarcıbaşı oldu; nihâyet Darbhâne Emîni, Üçüncü Slutan Selim zamanında da, Nizâmı Cedit ıslâhatında Darbhâne Nâzırı oldu. Çalışdığı ve nihâyet bütün idâresini eline aldığı müessese dolayısı ile İstanbul sarrafları ile yakın münasebet tesis etmişdi; her halde meşrû denilemez, en hafifinden tefe yolu ile büyük bir servet yapdı ve kendisine “Delizengin” lâkabı takılacak kadar nümâyişli yaşamaya başladı; Nizâmı Cedidin başlıca tarafdarlarından biri oldu; mutaassıb muhâfazakârlar ile yeniçerilerin düşmanlığını kazandı; İrâdı Cedide adı ile konulan yeni vergide büyük sûiistimallere karışdı, amme nefretini üzerine çekdi; 1807 de Üçüncü Sultan Selimi tahtdan çekilmeye mecbur kılan ve târihimizde Kabakcı Vak’ası diye de anılan yeniçeri ihtilâlinde pâdişahdan başları istenilen devlet erkânı arasında Delizengin Bekir Efendi ilk hatıra gelenlerden oldu ki, o tarihlerde 78 - 80 yaşlarında, çağdaşlarının tâbiri ile bir pîri fâni idi. Bâbıâlide Kür Odasına bitişik küçük bir odada boğularak idam edildikden sonra gövdesinden ayrılan ak sakallı başı ihtilâlci yeniçerilere yollandı; ayaklar altında, tekmelenerek hakaret gördü; sonra bir çukura atıldı, kayboldu. Başsız cesedi âilesine teslim edildi, Karacaahmed mezarlığına defnolundu. Konağı ve yalısı ihtilâlciler tarafından yağma edildi. Bu zâti, Darbhânede ayarcıbaşılık yapmış, çağdaşı diğer bir Bekir Efendi ile karışdırmamalıdır; öbür Sâhibiâyar Bekir Efendi vezir olmuş ve Paşa unvanı ile Halebde ölmüşdür. Bibl. : Ebubekir Efendi, Vak’ai Cedid; Ahmed Cevdet Paşa, Tarih; Osmanlı Tarih Encümeni Mecmuası, IV; Atâ, Enderun Tarihi, III.