İkinci Abdulhamid devrinde Üsküdarın namlı kabadayı ve tütün kaçakçılarından; Doğancılar semtindendi, gaayetle cesur, hârikulâde müdebbir, günde en çok kırk elli kelime konuşur bir adamdı; kaçakçı olarak ömrü boyunca kolculara belki bir cıgaralık tütün kaptırmamışdı. Ekseri geceler Erenköyünden gelir iken kolcularla selâm alır, selâm verir, onlar: — Uğur ola Bekir Ağa!.. derlerdi. Bir hastalığında küçük kardeşi Osman kolculara bir çuval tütün kaptırmıştı, Bekir Doğancılar Meydan kahvehânesinde hüngür hüngür ağlamış, ortanca kardeşlerini îmâ ile — Settar öleceğine sen geberse idin!.. demişdi. Ölüm tarihi tesbit edilemedi. Vâsıf Hiç