Bekâr uşakları, bekâr hanları ve odaları, bekâr çamaşırcıları, dolayısı ile İstanbul tarihçesinde zengin hâtırası olan bir isimdir. 1934 Belediye Şehir Rehberinde Bekâr sokağı, Bekâr çıkmazı, Bekâr Bey sokağı, Bekârdere sokağı ve Bekâr odası sokağı beş sokak vardır; zamanımızda mevcut olmayan bir rifâî dergâhı da halk ağzında Bekâr Bey Tekkesi adı ile meşhurdu. Bekâr, garb türkçesinde arabca “Bikir” kökünden yapılmış isimdir: hiç evlenmemiş erkek. Eski yazarlar bekâr karşılığı ekseriya “mücerred” kelimesini kullanır. Arabcada bekâr karşılığı “azeb” ismi de, emekliye ayrılıp asker ocağından çıkıncaya kadar evlenmeleri yasak edilmiş olan Tersâne askerine unvan olarak kabul edilmişdi. (B.: Azeb). Tanzimatdan önceki İstanbul hayâtında evlenme çağına ğiren bir gencin evlenmemesi, mahallesinde ve muhîtinde dâimâ kötü, ahlak yüzünden ağır şübhe ile karşılanırdı; İstanbulun ayak takımını teşkil eden Bekâr uşaklarının yaşayışına özenmiş, gözü başı boş bıçkınlıkda görülür, cinsi sapıklık ile suçlanırdı; bundan ötürü: Bekârın parasını it yer Yakasını bit yer denilirdi (B.: Bekâr Uşakları). Hayat yolunda türlü sebebler ile evlenmemiş, yalnızlığı tercih etmiş olanların üzerinden bu pis şübheyi sıyırıp atan, Cumhuriyet devrinin vicdan hürriyetine verdiği asil kıymet oldu. Dilimizde bir de “B...

Bekâr uşakları, bekâr hanları ve odaları, bekâr çamaşırcıları, dolayısı ile İstanbul tarihçesinde zengin hâtırası olan bir isimdir. 1934 Belediye Şehir Rehberinde Bekâr sokağı, Bekâr çıkmazı, Bekâr Bey sokağı, Bekârdere sokağı ve Bekâr odası sokağı beş sokak vardır; zamanımızda mevcut olmayan bir rifâî dergâhı da halk ağzında Bekâr Bey Tekkesi adı ile meşhurdu. Bekâr, garb türkçesinde arabca “Bikir” kökünden yapılmış isimdir: hiç evlenmemiş erkek. Eski yazarlar bekâr karşılığı ekseriya “mücerred” kelimesini kullanır. Arabcada bekâr karşılığı “azeb” ismi de, emekliye ayrılıp asker ocağından çıkıncaya kadar evlenmeleri yasak edilmiş olan Tersâne askerine unvan olarak kabul edilmişdi. (B.: Azeb). Tanzimatdan önceki İstanbul hayâtında evlenme çağına ğiren bir gencin evlenmemesi, mahallesinde ve muhîtinde dâimâ kötü, ahlak yüzünden ağır şübhe ile karşılanırdı; İstanbulun ayak takımını teşkil eden Bekâr uşaklarının yaşayışına özenmiş, gözü başı boş bıçkınlıkda görülür, cinsi sapıklık ile suçlanırdı; bundan ötürü: Bekârın parasını it yer Yakasını bit yer denilirdi (B.: Bekâr Uşakları). Hayat yolunda türlü sebebler ile evlenmemiş, yalnızlığı tercih etmiş olanların üzerinden bu pis şübheyi sıyırıp atan, Cumhuriyet devrinin vicdan hürriyetine verdiği asil kıymet oldu. Dilimizde bir de “Bekârlık Sultanlık” sözü vardır; bu da erkeğe, şânına lâyık ağır mesûliyetleri idrak ve îfâ ile tadılan aile saadetini idrakden âciz sathî bir hürriyet anlamından doğmuşdur. Zamanımızın seçkin şöhretleri arasında hiç evlenmemiş İstanbullulardan bir kaç isim kaydediyoruz; rahmeti Rahmâne kavuş olanlardan: Büyük şâir, İstanbulun âşıkı Yahya Kemal Beyatlı; büyük hekim General Besim Ömer Akalın; bu ansiklopedinin baş tâcı dostu, değerli muharrir, mütercim, büyük mürebbi Muzaffer Esen; kıymetli hikâyeci ve şâir Said Faik Abasıyanık; büyük hekim Prof. Neşet Ömer; kıymetli şâir Orhan Veli; kıymetli muharrir, münekkid, mütercim Nâhid Sırrı Örik; değerli ilim adamı Orhan Büryan; İstanbul Basınının güzide siması, eşsiz bibliofil, değerli müdepkik Hakkı Tarık Us; kıymetli bestekâr Necib Celâl; muharrir, estet, maarif adamı Selim Nüzhet Gerçek. Hâli hayatda olanlardan: Ord. Prof. Op. Kâzım İsmail Gürkan; poletika adamı, Cumhuriyet Halk Partisi liderlerinden Kasım Gülek; Türk sahnesinin büyük isimlerinden, sanatkâr ve sanat eserleri bilgini ve edib Behzad Butak; değerli şâir, ideâlist temiz insan Behçet Kemal Çağlar; târih bilgini, muharir, müdekkik, Topkapusu Sarayı Müzesi Müdürü Halûk Y. Şehsüvaroğlu; Bu Ansiklopedinin mümtaz kalem arkadaşlarından mualim-general Hakkı Râif Ayyıldız.