On altıncı asır şâirlerinden ve câmi hatiblerinden; İstanbulda doğdu, sesi çok güzel ve çok gürdü, tecvidi çok iyi bilirdi, Kur’anı yedi usül üzerine tilâvet ederdi; diğer hâfızlara üstünlüğü hıfz etdiği Kur’ana mânâsı ile de vâkıf olmasıydı, “mârifet esîri, ilim âşiftesi kimse” idi. Kadim âdetdir, bir hasta ölünce yüzüne mücellâ bir şey, ekseriyâ ayna tutulur, buğulanmazsa soluğun kesildiğine tam kanaat hasıl olur; bu âdet hatırlanırsa Hâfız Behlûl’un aşk hastası ağzından yazdığı şu beyit, soğukca da olsa hünerlidir: Can gamınla çıkdı cânâ, ger inanmazsan ama Bir nefes tut ağzıma âyinei ruhsârını.. Bibl.: Lâtifi, Şuerâ Tezkiresi