Tıb bilgini, ünlü hekim, İstanbul Üniversitesi profesörlerinden, 1880 da İstanbulda doğdu. (I. A. Gövsa Türk Meşhurları adlı eserinde 1890 gösteriyor; biz Türk Ansiklopedisindeki doğum tarihini aldık), 1948 de İstanbulda öldü; maarif müdürlüğünde bulunmuş Ahmed Behçet Beyin oğludur; Hulûsi Behcet adı ile meşhur iken soyadı kanunu çıkdığında baba ismi, Atatürk tarafından kendisine soy adı olarak verilmiştir. Aşağıdaki hal tercemesini Türk Ansiklopedisi ile İ. A. Govsanın “Türk Meşhurları” adlı eserinden alıyoruz: Beyrut fransız mektebinde, Beşiktaş Rüşdiyesinde okumuş, Askerî Tıbbiyeden 1910 da hekim yüzbaşılığı ile çıkmışdır, dört sene Gülhâne Cildiye Seririyatında Dr. Eşref Rûşen, Dr. Talât ve Dr. Reşad Riza Beyler gibi değerli hocaların yanında asistan olarak çalışmışdır. Birinci Cihan Harbinde, 1914, Kırklareli Askerî Hastahânesi başhekim muavinliğine tâyin edilmiş, bir müddet sonra Edirne Askerî Hastahânesinin cildiye mutahassısı olarak harb sonuna kadar orada kalmışdır. Harbin son yılında Macaristana giderek Budapeştede, oradan da Almanyaya geçerek Berlinde hastahânelerde çalışmış, memleketine ancak 1919 da dönmeğe muvaffak olarak bir müddet serbet hekimlik yapdıkdan sonra 1923 de Hasköy Emrâzı Zühreviye Hastahânesi baş hekimliğine tâyin edilmiştir; 1924 de Gurebâ Hastahânes...

Tıb bilgini, ünlü hekim, İstanbul Üniversitesi profesörlerinden, 1880 da İstanbulda doğdu. (I. A. Gövsa Türk Meşhurları adlı eserinde 1890 gösteriyor; biz Türk Ansiklopedisindeki doğum tarihini aldık), 1948 de İstanbulda öldü; maarif müdürlüğünde bulunmuş Ahmed Behçet Beyin oğludur; Hulûsi Behcet adı ile meşhur iken soyadı kanunu çıkdığında baba ismi, Atatürk tarafından kendisine soy adı olarak verilmiştir. Aşağıdaki hal tercemesini Türk Ansiklopedisi ile İ. A. Govsanın “Türk Meşhurları” adlı eserinden alıyoruz: Beyrut fransız mektebinde, Beşiktaş Rüşdiyesinde okumuş, Askerî Tıbbiyeden 1910 da hekim yüzbaşılığı ile çıkmışdır, dört sene Gülhâne Cildiye Seririyatında Dr. Eşref Rûşen, Dr. Talât ve Dr. Reşad Riza Beyler gibi değerli hocaların yanında asistan olarak çalışmışdır. Birinci Cihan Harbinde, 1914, Kırklareli Askerî Hastahânesi başhekim muavinliğine tâyin edilmiş, bir müddet sonra Edirne Askerî Hastahânesinin cildiye mutahassısı olarak harb sonuna kadar orada kalmışdır. Harbin son yılında Macaristana giderek Budapeştede, oradan da Almanyaya geçerek Berlinde hastahânelerde çalışmış, memleketine ancak 1919 da dönmeğe muvaffak olarak bir müddet serbet hekimlik yapdıkdan sonra 1923 de Hasköy Emrâzı Zühreviye Hastahânesi baş hekimliğine tâyin edilmiştir; 1924 de Gurebâ Hastahânesi Cildiye mutahassıslığına nakledilmişdir; 1933 de lağvedilen İstanbul Dârülfünunun yerine İstanbul Üniversitesi kurulur iken bu ilim müessesesinin Tıb Fakültesinin deri hastalıkları ve frengi kürsüsüne profesör olmuş ve ölünceye kadar bu kürsüde kalmışdır; yarım asrı dahi doldurmayan ve ömrünün bu son onbeş yılı içindedir ki türk tababetine en büyük hizmetini yapmış, milletler arası tıb âleminin şöhretlerinden biri olmuşdur. “Wright çıbanı”, “Dermatitis figus yarası” ve beşeriyet için bir âfet olan frengi ile savaş konuları üzerinde çalışmış, bu yolda mâhiyetini tesbit ettiği bir hastalığa 1947 de Cenevrede toplanan millletler arası tıb kongresi “Morbus Behcet = Behcet hastalığı” adını vererek bu ünlü türk hekimini ismini insanlığın şeref kütüğüne geçirmişdir. İhtisası üzerinde ilmî mecmualarda ikiyüze yakın makale yazmış, tebliğler yayınlamış, Türk tıb kütübhânesine cihan tababetinden binlerce sayfalık tercemeler vermiş, ve “Klinikde ve pratikde frengi teşhîsi ve benzeri deri hastalıkları” adı ile kendisinden beklenen büyük eserini de vermiş olan bu yorulmak bilmez ilim adamı 8 Mart 1948 de kalb durması ile ölmüşdür. Fransız, alman, avusturya, macar ve yunan dermatoloji cemiyetlerinin âzâsı, milletler arası “Dermatologia” dergisinin nâşirlerinden biri ve haftalık “Dermatolologische” gazetesinin milletler arası yazı heyetinden, Fransız Sihhat ve Ahlâkı Koruma Cemiyetinin yabancı âzâsı bulunuyordu. Hususî hayatında son derecede nezâketi, mahiyeti ile tanınmışdı. 1939 da Ordinaryus profesör olmuşdu. Behçet Hastalığı, Morbus Behçet — “Çivi hastalığı” da denilir, Dr. Hulûsi Behçet bu hastalık üzerinde ilk beynelmilel tebliğini 1935 Peşte kongresinde yapmışdı; ağızda ve seksüel organlarda yaralarla başlıyan ve sonu körlüğe kadar varan bi hastalıkdır; Türk bilgini bu hastalığın umumî bünye ile ilgisini isbat etmişdir. Hastalığın seyri üzerinde tesirli tedâvî şekli henüz bulunamamışdır. Bibl.: İ. A. Gövsa, Türk Meşhurları; Türk Ansiklopedisi. Dr. Hulusi Behcet (Resim: B. Şeren)