On altıncı asır sonlarında büyük bir hırsızlık vak’asıdır ki; bankaların ve banka kasalarının bulunmadığı, halkın mücevherlerini ve paralarını İç Bedestendeki emânet sandıklarında sakladığı o devirde İstanbulda derin akislerle büyük heyecan uyandırmışdır. Hicrî 999 yılı cemâziyelevvelinin başlarında (milâdî şubat-mart 1591) Eski Bedestende (İç Bedestende) bir sabah (Bir cumartesi sabahı bedestenciler bâzı emânet sandıklarına açılmış görerek fevkalâde heyecana düşdüler, “Kimin işi olsa gerek” denildi, bâzıları: “Bu hâricden adam işidir, biz cuma günü numaza gitdiğimizde fırsat düşürüb mahzenlerde gizlenmiş ve sonra bu işi işlemişdir” dedi, açılmış emânet sandıkları evvelâ kabaca yoklandı ve çalınan paranın 20-30 bir altın arasında olduğu tahmin edildi; bu kadar para bedestenden kolayca çıkarılıp götürülemezdi, bütün mahzen ve dolaplar (dükkânlar) yoklansın denilerek hükûmete haber verildi. Divânı Hümâyun tarafından vak’anın tahkikine İstanbul Kadısı Çivizâde Ali Efendi, Yeniçeri Ağası Mehmed Ağa ve Sübaşı Rıdvan Çavuş memur edildiler. Eski (İç) Bedesten on beş gün kapalı; en emin yer bilinen İç Bedestende emânete ihânet İstanbulda o kadar derin bir teessür yaratdı ve büyük bir yılgınlığa sebeb oldu ki halkın ve esnafın bir birine güveni kalkdı ve büyük şehrin günlük hayatı aksadı;...

On altıncı asır sonlarında büyük bir hırsızlık vak’asıdır ki; bankaların ve banka kasalarının bulunmadığı, halkın mücevherlerini ve paralarını İç Bedestendeki emânet sandıklarında sakladığı o devirde İstanbulda derin akislerle büyük heyecan uyandırmışdır. Hicrî 999 yılı cemâziyelevvelinin başlarında (milâdî şubat-mart 1591) Eski Bedestende (İç Bedestende) bir sabah (Bir cumartesi sabahı bedestenciler bâzı emânet sandıklarına açılmış görerek fevkalâde heyecana düşdüler, “Kimin işi olsa gerek” denildi, bâzıları: “Bu hâricden adam işidir, biz cuma günü numaza gitdiğimizde fırsat düşürüb mahzenlerde gizlenmiş ve sonra bu işi işlemişdir” dedi, açılmış emânet sandıkları evvelâ kabaca yoklandı ve çalınan paranın 20-30 bir altın arasında olduğu tahmin edildi; bu kadar para bedestenden kolayca çıkarılıp götürülemezdi, bütün mahzen ve dolaplar (dükkânlar) yoklansın denilerek hükûmete haber verildi. Divânı Hümâyun tarafından vak’anın tahkikine İstanbul Kadısı Çivizâde Ali Efendi, Yeniçeri Ağası Mehmed Ağa ve Sübaşı Rıdvan Çavuş memur edildiler. Eski (İç) Bedesten on beş gün kapalı; en emin yer bilinen İç Bedestende emânete ihânet İstanbulda o kadar derin bir teessür yaratdı ve büyük bir yılgınlığa sebeb oldu ki halkın ve esnafın bir birine güveni kalkdı ve büyük şehrin günlük hayatı aksadı; meselâ bir mahalle sakası bile evlerdeki veresiye su parasını toplamaya kalkdı. Bedestende bütün tüccarın dolapları ve mahzenleri arandı, kendi eşyâ ve paraları, emânet eşyâ ve paralar defterleri ile tedkik edildi, dellallar ve kefilleri teftiş edildi, bedestenciler zincire vurulup cümlesine muhkem işkence edildi, hırsız ve çalınan paralar bulunamadı. Bedestenin Kuyumcular kapusu dışında ve kapunun hemen yanında misk ve anber satan bir iranlının dükkânı altındaki mahzenin kiracısı bir delikanlının hâlinden şübhelenen Rıdvan Çavuş bu mahzeni aradı, evvelâ bir yığın boş para kesesi buldu, mahzenin zeminine döşenmiş hasır ve çuval parçaları kaldırılınca da çalınan paralar bulundu; oğlan keseleri boşaltmış, içlerinden çıkan altın, kuruş ve şâhî akçeleri yere teker teker istif etmiş ve üstüne de bu hasır ve çuvalları yaymışdı; miskci iranlı ile beraber tevkif edilerek İstanbul Kadısı ile yeniçeri ağasının huzuruna götürüldü; orada tazyike lüzum kalmadan suçunu îtiraf etti: — Kimsenin vebâline girmeyin, bu miskci acem de mâsumdur, bu işi ben kendi başıma kurdum ve fırsat düşürüb yapdım, hâin berhurdar olacak değil, amelimin cezâsı ne ise çekeceğim.. dedi. Rıdvan Çavuş da: — Ben seni eşeddi siyâsetle (işkence ile) katledeceğim.. dedi. Fakat devrin pâdişahı Üçüncü Sultan Murad “Şu hırsızı merak ettim, getirsinler göreyim, ne biçim adamdır” diye emretdiğinden delikanlıyı pâdişâhın huzuruna çıkardılar, oğlan: “Mâdem ki günahkârlığımı gördüler, şevketli pâdişâhımız kolay bir ölüm ihsan etsinler” dedi; suçlunun dileği arz edildi, Sultan Murad: “Assınlar, siyâset olunmasın” dedi. Genç hırsızı asdılar, çalınan paralar sâhiblerine iâde edildi. Bibl.: Selânikli Tarihi.