Karagöz oyunlarında bir tip’in adıdır; kanbur ve cüce, gaayet iri ve gaga burun, büyük ağızlı ve dişlek; bazan elinde bazan da uzun sivri külâhının tepesine asılmış bir kâğıd veya muşamba fener vardır. Jacob ve Kunoş gibi ünül müsteşrikler Beberûhi tipini hayal perdesine aksettirilmiş saray cüce - maskaraları zan etmişler ise de aslında bu tip İstanbul mahallelerinde dâimâ rastlanan şımarık, aptal, saf, bazan mütecessis, her işe burnunu sokan, her söze karışan bir “Aptaloğlan», ne kadar yaşlansa çocuk kalmış bir «sakallı bebek» dir. Perde de bozuk düzen Bâbiâli ağzıyla konuşur; bazan uşak olur, bazan nâzenin nigârların sayısız zamparalarından biri olur, ekseriya Karagözü çileden çıkarmak için Haceyvad tarafından ileri sürülmüş olur, oyununa göre Karagözden, Bekri Mustafadan, Tuzsuz Deli Bekirden, Tulumcabıdan dayak yer; kendini beyenmişler de bu Beberûhi tipinde tehzil edilmişlerdir. Cüceliğine kinâye “Altı kulaç Beberûhi” diye de isimlendirilir. Beberûhinin konuşmalarına örnek olarak “Karagözün mirasyediliği” oyunundan bir sahne nakledelim; Perdeye şarkı söyliyerek çıkar: Vardım Halebe, bindim dolaba Paraları verdim rakı şaraba Dimetâ dimetâ Beberûhi Beberûhi — Merhaba, vakti şerifler hayır olsun, iyi misin, hoşmusun, dolu musun, boş musun, kuru musun, yaş mısın, tuğla mısın, ta...

Karagöz oyunlarında bir tip’in adıdır; kanbur ve cüce, gaayet iri ve gaga burun, büyük ağızlı ve dişlek; bazan elinde bazan da uzun sivri külâhının tepesine asılmış bir kâğıd veya muşamba fener vardır. Jacob ve Kunoş gibi ünül müsteşrikler Beberûhi tipini hayal perdesine aksettirilmiş saray cüce - maskaraları zan etmişler ise de aslında bu tip İstanbul mahallelerinde dâimâ rastlanan şımarık, aptal, saf, bazan mütecessis, her işe burnunu sokan, her söze karışan bir “Aptaloğlan», ne kadar yaşlansa çocuk kalmış bir «sakallı bebek» dir. Perde de bozuk düzen Bâbiâli ağzıyla konuşur; bazan uşak olur, bazan nâzenin nigârların sayısız zamparalarından biri olur, ekseriya Karagözü çileden çıkarmak için Haceyvad tarafından ileri sürülmüş olur, oyununa göre Karagözden, Bekri Mustafadan, Tuzsuz Deli Bekirden, Tulumcabıdan dayak yer; kendini beyenmişler de bu Beberûhi tipinde tehzil edilmişlerdir. Cüceliğine kinâye “Altı kulaç Beberûhi” diye de isimlendirilir. Beberûhinin konuşmalarına örnek olarak “Karagözün mirasyediliği” oyunundan bir sahne nakledelim; Perdeye şarkı söyliyerek çıkar: Vardım Halebe, bindim dolaba Paraları verdim rakı şaraba Dimetâ dimetâ Beberûhi Beberûhi — Merhaba, vakti şerifler hayır olsun, iyi misin, hoşmusun, dolu musun, boş musun, kuru musun, yaş mısın, tuğla mısın, taş mısın? Efendim çok sözü sevmem, az söylerim, çok dinlerim, hasta olursam inim inim inlerim, söyle bakayım, ben iyiyim, sen nasılsın? Karagöz — Vay köpoğlu!. insan değil lakırdı dökümhânesi, nefes almadan on bin laafın belini bükdü, halâ çok sözü sevmem diyor.. B. — Dur efendim elverir, bir az da beni dinle, beş kere beş dü beş, elde kaldı bir kaç kebeş, maksadı âcizânemi hulâsatan ifâde edeyim ve sizi rahatsız etmeyub çekileyim gideyim. K. — Hay cehennemin dibine git, sağlıkla gelmez olaydın. B. — Aman efendim müsaade buyurun, zâti âlinizi sükûta dâvet ider ve söz isterim, başınızı ağırtmaya lüzum yok, zirâ ifâdesi bendegânem pek çok, binâenaleyh yine muhtasaran hikâyei hâl ve izhâri filbâl ideceğim.. K. — Ben de yatak yünü gibi seni didik didik ideceğim.. B. — Şimdi esbâbı ziyâretimi merak buyurdunuz değil mi? suale hâcet yok, şimdi, hemen şimdi arzi merâm iderim ve hemen çekilir giderim... K. — Herif sus, şimdi catlıyacağım, lakırdı nöbeti bana ne zaman gelecek?! B. — Merak buyurmayın efendim, size de nöbet gelir, ve ateşler içinde yanarak rahat döşeğine kadar söylersiniz, bir az müsaade buyurun da evvelâ fakiriniz îzâhı hâl ideyim, bundan çend sene mukaddem vâlidem câriyenize bir hastalık ârız oldu, sebebi de gaayet çok söyledi, doktorlar kimse ile görüşmekden men ettiler, o zamandan beri bendeniz de söze perhizkârım efendim... K. — Söylemediğim bu.. ya söylicek olansan... B. — Sırası geldi efendim, tâcil buyurmayın, bu abdi ahkarınızı Hacîvad dâiniz gönderdi, burada bir Karagöz Beyfendi varmış, hizmeti âlileri ile şerefyâb olmak emniyesi ile sevk etti, rica ederim, sözümü kesmeyin ve keşişlemeden soğuk soğuk esmeyin, eğer o zâti biliyorsanız, tanıyorsanız, hukukunuz varsa, muhabbetiniz yolunda ise lütfen târif buyurun.. K. — Tu Allah müstehakını versin, nefes al be nefes!. Hacivad uşak diye seni gönderdi hâ!. alacağı olsun, elbet elime geçer!.. B. — Zannı kemterâneme kalırsa o zâti kerimüssifat bilfiil siz olacaksınız.. rica ederim ketim buyurmayın.. Cevâbını mı, yoksa kendiniz mi?. K. — Herif ayağını öpeyim, ya bir az sus, ya git... B. — Ben vechi peşin arz ve izah ideyim ki bu dâii bî nevânız her fenne âgâh, her sazdan çalar ve her işde göbek atarım, siz ne gibi hizmet istiyorsanız bilâ tereddüd söyleyin, meselâ, suyunuza dikkat, her sabah güzelce timar, daha neler?.. neler?.. K. — Artık çok oldun, sen babanı timar et!.. (Beberûhiye tokat atar, Beberûhî çekilir). Naşid Baylav Karagözün Beberûhisi