Onyedinci asır ortalarında, Dördüncü Sultan Muradın zamanında İstanbula gelmiş macerâperest bir hind prensidir. Hicrî 1036 yılı başlarında (Milâdî 1626) hind pâdişahı Selim Şah öldü, yerine oğlu Şehriyar geçdi; bu hükümdar beş ay sonra şiî mezhebine girmekle ittiham edilerek katledildi; Ekber Şâhın daha evvel vefat etmiş olan oğlu Baysungur pâdişah oldu; çok genç ve toydu, tâzelik hasebiyle kendisini huzûzâtı nefsâniyeye ve iyşü işrete kaptırdı, saltanat umûrundan gaafil idi. Selim Şâhın oğlu Husrem Şah sekiz ay sonra on bin askerle gelüb Baysunguru bastı, Baysungur kalenin bir uğrun kapusundan kaçdı, Harem Şah tahta oturdu. Baysungur bir kenara çekilip mahremleri ile danışık imdad lebi için İstanbula geldi, fakat, acâib tavır ve hareketleri, “evzâı gûnâgûnu” yüzünden dilediği yardımı göremedi, İstanbuldan ümidini keserek Hicaz ve Yemen üzerinden İrana geçdi; oradan Hinde döndü, ve memleketine varır varmaz da nam ve nişanı kayboldu. Hicrî 1036 vakaayii arasında yukarıdaki mâlumatı veren Naimâ Efendi, Baysungurun İstanbuldaki etvârı gûnâgûnunun neler olduğunu kaydetmiyor. Bu genc hindlinin Dördüncü Sultan Muradın iltifatına nâil olamaması her halde garibdir (B.: Murad IV.) Bibl.: Naime Tarihi. II.