GÜNER (Elif) – Zamanımızda İstanbulda benzerleri pek çok görülen kaybolmuş güzel kadınlardan biri,19 kasım 1965 tarihli gazetelerde vak’a “Evli ve çok güzel bir kadın iki erkek arasında kayboldu” serlevhası ile yayınlanmışdır (Hürriyet Gazetesi). 18 yaşındaki genc kadının kocası işci olarak Almanyaya gitmiş,Elif de Silâhdarağada bir sabon fabrikasına girmişdir.Baba evinde oturan ve bir cumartesi akşamı evine dönmeyen genc kadın babası tarafından aranmış,beş gün sonra da vak’a zâbıtaya intikaal ettirilmişdir.Kızın babası,Elifin bir aydanberi çalışdığı fabrikada ustabaşı olan Ali Riza Demirci adında 25 yaşlarında bir genc ile komşularından ve yine işcilikle geçinen Niyâzi Yüksel isminde iki kişi ile bir adamın kızı ile yakından ilgilendiklerini öğrenmiş,bu ihbar üzerine o iki adam zabıtaca sorguya çekilmişdir. A.R.Demirci şunları söylemişdir :“ Bir ay kadar önce bizim fabrikada işe başlayan Elif ile kısa zamanda birbirimizden hoşlandık,ilerisi için ona bâzı şeyler vaad ettiğimi söylemekden çekinmem,ancak Elifin Niyâzi Yüksel adında bir başka adamla da yakın ilişiği olduğunu öğrendim,Elifle kaybolduğu cumartesi günü görüdüm,bana canına kasdedeceğini söyledi,vaz geçirmeye çalışdım,ayrıldık..” demişdir. N.Yüksel de şunları anlatmışdır : “Benil Elifle hiç bir ilgim yok,komşum olduğu iç...

GÜNER (Elif) – Zamanımızda İstanbulda benzerleri pek çok görülen kaybolmuş güzel kadınlardan biri,19 kasım 1965 tarihli gazetelerde vak’a “Evli ve çok güzel bir kadın iki erkek arasında kayboldu” serlevhası ile yayınlanmışdır (Hürriyet Gazetesi). 18 yaşındaki genc kadının kocası işci olarak Almanyaya gitmiş,Elif de Silâhdarağada bir sabon fabrikasına girmişdir.Baba evinde oturan ve bir cumartesi akşamı evine dönmeyen genc kadın babası tarafından aranmış,beş gün sonra da vak’a zâbıtaya intikaal ettirilmişdir.Kızın babası,Elifin bir aydanberi çalışdığı fabrikada ustabaşı olan Ali Riza Demirci adında 25 yaşlarında bir genc ile komşularından ve yine işcilikle geçinen Niyâzi Yüksel isminde iki kişi ile bir adamın kızı ile yakından ilgilendiklerini öğrenmiş,bu ihbar üzerine o iki adam zabıtaca sorguya çekilmişdir. A.R.Demirci şunları söylemişdir :“ Bir ay kadar önce bizim fabrikada işe başlayan Elif ile kısa zamanda birbirimizden hoşlandık,ilerisi için ona bâzı şeyler vaad ettiğimi söylemekden çekinmem,ancak Elifin Niyâzi Yüksel adında bir başka adamla da yakın ilişiği olduğunu öğrendim,Elifle kaybolduğu cumartesi günü görüdüm,bana canına kasdedeceğini söyledi,vaz geçirmeye çalışdım,ayrıldık..” demişdir. N.Yüksel de şunları anlatmışdır : “Benil Elifle hiç bir ilgim yok,komşum olduğu için görüşürüm.Cumartesi günü erkenden bana rastladı,durmadan ağlıyordu,Ali Rizanın evine gittiğini,fakat kendisine kapunun açılmadığı köyledi,çok perişan bir haldeydi.Ali Riza işe giderken beraberce önüne çıkdık,fakat kadına yüz vermedi ; ben de Elifi Fatihde bir otele götürdüm,bırakdım..” demişdir. Karılarını bırakıp yabancı memlekete işci olarak giden erkekler,fabrikalarda çalışan genc kadınlar,güzel kızlar,genc amele ve ustalar,işcilerin fabrika ve ev hayatları,kılık ve kıyâfetleri,muâşeretleri,işci kılık kıyafetlerinin cinsî seksüel tahrikleri ,genc ve güzel kadınların,kızların mahrumiyet duyduları ve daha türlü hususlar hurda teferruâtı ile tedkik edilirse,intihar mı ettiği,bir cinâyete kuban mı gittiği ilk zâbıta tahkikaatinde henüz tesbit edilemeyen güzel Elifin hayatı, İstanbulun aşağı tabaka sekenesi üzerine çok zengin bir roman konusudur. Hele o,baba evine götürecek yerde bir otele götürülüp bırakılma önemli sahnelerdendir. Vak’anın geri kalan safhası tesbit edilemedi.Elif,evine de dönmüş olabilir. Bürhaneddin OLKER