Münevver tabakanın günlük ülfet ve sohbetlerinde kullandığı bir tâbirdir ki, dilimizde İstanbul ağzının icatlarındandır; ve 1908 Meşrutiyetinden sonra yayılmıştır; azizimden evvel, genç Osmanlılar aynı yerde “dostum” veya “monşer” tâbirlerini kullanırdı; ki bu satırların yazıldığı sırada yalnız “dostum” biraz yaşar gibi görünür, “azizim” ile “monşer” yaşları kırkı aşkınların dilinde kalmıştır. “Azizim” lâubali meşreb ayak takımı ağzına düştüğünde: Azizim Şekerden lezizim diye de bir tekerleme doğmuştur.